Filter results

9364 resultaten

Lokaal onderzoek van onschatbare waarde voor studenten en wijken

Impact for a better society is al sinds 2018 het motto van de TU Delft. Eén van de manieren om deze woorden te laten leven is het opleiden van maatschappelijk betrokken ingenieurs. Het programma TU Delft | WIJStad helpt studenten uit hun bubbel, zodat ze niet alleen kennis opdoen in collegezalen, maar ook leren van interactie met mensen buiten de universiteit, in de wijk, op straat. Daarvoor kun je naar Rotterdam, Den Haag, of een andere grote stad, maar impact maken kan ook gewoon hier, in Delft. Zo onderzochten vier studenten Bouwkunde tijdens hun master track building technology hoe ze meer verbinding konden realiseren tussen bewoners en organisaties in de wijken Tanthof, Buitenhof en Voorhof. Tegelijkertijd wilden ze maatschappelijke problemen zoals duurzaamheid en de energietransitie ter sprake brengen. Geen makkelijke opgave. De studenten brachten tien weken door in de wijken, maakten analyses, bezochten bewoners en organisaties en leerden de buurten op een hele andere manier kennen. Onderzoek teruggeven aan de wijk Uiteindelijk presenteerden ze hun bevindingen tijdens een workshop bij Stichting Stunt in de vorm van gave wandelroutes langs bijzondere plekken in de wijk. Het op locatie terugkoppelen van inzichten en ideeën is een belangrijk aspect waar het programma WIJStad bij helpt. Hierdoor bouwen we aan een duurzame relatie met de stad en maken we letterlijk impact. Geconfronteerd met een heel ander Delft Voor Luuk van der Horn, die voor zijn bachelor eindproject meeliep met Duurzaam 015 en op bezoek ging bij inwoners van Delft om te helpen met energiebesparende maatregelen, was de impact enorm. In zijn nawoord schrijft hij: “Het heeft me verbaasd en laten realiseren in wat voor verschillende omstandigheden mensen leven. Ik ben geconfronteerd met een heel ander Delft dan studentenstad Delft.” Maar het bleef niet alleen bij het onderzoek. Hij werd door het project geïnspireerd om het boek 'Armoede uitgelegd aan mensen met geld’ van Tim S’Jongers te lezen en herkende de problematiek die hijzelf was tegengekomen. “Ik denk dat iedere ambtenaar en bestuurder die iets met armoedebeleid te maken heeft mijn ervaringen zou moeten meemaken en dit boek zou moeten lezen. Dan zal er een heel ander en eerlijker armoedebeleid ontwikkeld worden, met veel meer oog voor het welzijn van mensen”, eindigt hij zijn nawoord. Volgens Van der Horns begeleider, universitair hoofddocent Jan Anne Annema, geven precies dit soort inzichten zo’n enorme meerwaarde aan lokale projecten. “Studenten komen soms voor het eerst in contact met lokale bewoners en hun ‘dagelijkse problemen’, dat vergeten ze de rest van hun leven niet meer. Hij beseft dat deze vorm van onderwijs voor veel docenten te veel tijd kost. “De meest efficiënte vorm van onderwijs is natuurlijk het geven van colleges, en het afbakenen van opdrachten voor studenten, zodat je in je eigen straatje blijft.” Ook voor Annema is het veel werk. Toch haalt hij er veel energie uit. “Voor mij gaat doceren om het zien groeien van studenten. Die curve, die interesseert me. Tijdens dit soort praktijkonderzoeken leren ze fouten maken en ontwikkelen ze zich enorm. Kijk naar van der Horn, die een heel nieuw wereldbeeld gekregen heeft. Dat is van onschatbare waarde en creëert impact op zoveel verschillende niveaus. Naar mijn mening zou deze vorm van onderwijs veel vaker gegeven moeten worden.” Ook een vak verbinden aan een lokaal vraagstuk? Neem contact op met TU Delft | WIJStad via wijstad@tudelft.nl . Visualisatie van Delft-West van studenten voor het vak Designing for Society.

Wijkuniversiteit als boegbeeld voor een maatschappelijk betrokken TU Delft

“Wat echt fantastisch zou zijn’, mijmerde Pieke Hoekstra, hoofd van het team Community Engagement and Outreach, twee jaar geleden met een collega van de Haagse Hogeschool: Een wijkuniversiteit. Een serieuze plek in een wijk die heel anders is samengesteld dan onze campus, waar kinderen en jongeren kunnen profiteren van een netwerk van studenten en docenten en waar ze in aanraking komen met de nieuwste technologieën. Een plek waar universiteit en bewoners elkaar ontmoeten, van elkaar leren en waar bewoners vooral ook zelf mogen bepalen wat voor activiteiten belangrijk zijn in de wijk. Een wild idee dat de afgelopen twee jaar niet meer uit het hoofd van Hoekstra te krijgen was. Ze begon het idee overal te delen, met collega’s, organisaties in de wijk en de gemeente. Het lijkt nu werkelijkheid te worden via de Regio Deal Delft-West. Als alles goed gaat, zijn er vanaf januari 2025 middelen beschikbaar om de wijkuniversiteit daadwerkelijk tot leven te brengen. Bijdragen aan kansen voor kinderen en jongeren Maar wat is dat dan, die wijkuniversiteit? Momenteel nog volop een verkenning. “We zijn nog op zoek naar de juiste organisatievorm, een fysieke plek en de invulling van het programma”, vertelt Hoekstra. “Juist hier willen we af van de aanname dat de universiteit als enige alle kennis en oplossingen heeft. Daarom werken we samen met hogescholen en mbo’s, maar ook met verschillende maatschappelijke organisaties in Delft-West, waar de wijkuniversiteit moet gaan komen. De allereerste vraag is nu: Wat hebben buurtbewoners nodig, wanneer draagt een wijkuniversiteit bij aan de toekomstdromen van hun kinderen en welke activiteiten passen daar wel en niet bij? We willen echt bijdragen aan de kansen voor kinderen en jongeren.” Als voorbeeld noemt ze de Presikhaaf University in Arnhem. Dit is geen ‘echte’ universiteit zoals wij die kennen, maar een succesvol programma voor jongeren in de wijk Presikhaaf. Ze werken aan gelijke kansen en ontwikkeling voor alle jongeren en “ronselen” naar eigen zeggen “voor een betere wereld”. Wat Hoekstra hier zo goed aan vindt is de co-creatie tussen jongeren en Arnhemse organisaties. “Het Openluchtmuseum bijvoorbeeld geeft niet simpelweg een paar vrijkaarten. Presikhaaf University ontwikkelt met hun jongeren in co-creatie en via design thinking een plan om ook voor hen tot een aantrekkelijk museum te komen. Ook kwamen ze met een voorstel bij de gemeente om nieuwe straatnamen te maken, gebaseerd op de helden van de jongeren.” Gelijkwaardig participeren Ook Imperial College in Londen is een inspiratiebron voor Hoekstra. “Met het Young People Program ontwerpen jongeren uit bepaalde buurten, onder begeleiding activiteiten die op grote festivals van het Imerpal College echt worden gelanceerd. De jongeren worden gelijkwaardig behandeld en krijgen voor hun inspanning betaald, wat ontzettend goed is voor hun zelfvertrouwen en eigenwaarde. Het team van Hoekstra bevat sinds een aantal maanden twee kennismakelaars, die de banden met zowel die buurten als de andere kennisinstellingen verstevigen. De ogen zijn gericht op Delft-West (de wijken Tanthof-West, Buitenhof en Voorhof). Dit is geen toeval. Deze wijken zijn onderdeel van het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid, waarmee de rijksoverheid de toekomst van bewoners wil verbeteren. De gemeente Delft investeert de komende twintig jaar in deze wijken, om bewoners dezelfde kansen te geven op het gebied van wonen, gezondheid, werk en onderwijs. Meerwaarde voor TU Delft Maar wat heeft de TU hieraan? Waarom tijd en moeite investeren in een wijkuniversiteit, die nog niet eens een duidelijke vorm heeft? “Allereerst gaat het hier om kansengelijkheid” zegt Hoekstra. “We hebben de kans iets wezenlijks bij te dragen aan de ontwikkeling van kennis, talent en het netwerk van jonge mensen in onze stad”. Dit lijkt ook de perfecte lokale invulling van impact for a better society: echte impact, gericht op een specifiek deel van de maatschappij. Daarbij streeft de TU Delft naar civic engagement, zoals in het strategisch framework te lezen is. We leiden maatschappelijk betrokken ingenieurs op, die uit hun bubbel leren komen en samenwerken in de echte wereld met echte vraagstukken vanuit de maatschappij om ons heen. Tegelijk willen we ook een relevante bijdrage leveren aan onze directe omgeving. De wijkuniversiteit heeft de potentie om deze bijdrage te worden.” Pieke Hoekstra, initiatiefnemer van de "Wijkuniversiteit"

Kunstmatige koraalriffen helpen eilanden beschermen tegen overstromingen

Eilanden omringd door koraalriffen liggen vaak laag en zijn dus erg kwetsbaar voor overstromingen. Door het verdwijnen van koraalriffen over de hele wereld krijgen de golven vrij spel. Naast pogingen om het koraal te beschermen, worden er ook manieren bedacht om koraalriffen kunstmatig te herstellen. Kan een kunstmatig hersteld koraalrif een effectief bescherming bieden tegen overstromingen? Om het effect van koraalrifherstel nauwkeurig te modelleren en te voorspellen, werken onderzoekers van de TU Delft samen met de Universiteit van Plymouth, die besloten om een zandeiland met een rif op te creëren in een van 's werelds grootste golfgoot. Ze meten elke centimeter verandering van de golven over het koraalrif bij verschillende zeespiegels. Het is de eerste keer dat de impact van koraalrifrestauratie wordt onderzocht in zo'n grootschalig laboratoriumexperiment. Aangetast rif in de golfgoot Marion Tissier, assistant professor of Ocean Waves bij de TU Delft, is erg blij dat ze het experiment eindelijk op deze schaal kan uitvoeren: "Dit is uniek. Door de afmetingen van de golfgoot kunnen we de echte situatie bij koraalriffen benaderen." In de 300 meter lange Deltagoot bij Deltares is een zandeiland van 50 meter gemaakt dat golven tot wel 1,5 meter hoog te verduren krijgt. In eerste instantie zal het rif glad zijn, representatief voor een aangetast koraalrif. Vervolgens zal het koraalrif worden hersteld met kunstmatige rifstructuren. Complexe koraaltoppen Dit is waar ook masterstudenten Vincent Takens en Kjell Albers in beeld komen. Zij plaatsten nu 150 stukken 3D-geprinte rifstructuren in verschillende configuraties. Deze kunstmatige riffen zijn zo ontworpen dat ze de complexe structuur van een natuurlijke koraalbedekking nabootsen. Zo fungeren ze als een milieuvriendelijke maatregel om de kust te beschermen. De grote schaal waarop dit experiment wordt uitgevoerd is cruciaal. Zo krijgen we een betrouwbaar beeld van hoe het water door de koraalelementen beweegt en hoe deze replica’s de golven beïnvloeden. Tissier Minder overstromingsrisico Met de inzichten in de interactie tussen golven en rifstructuren kunnen ze het effect van koraalrifherstel op overstromingen beter begrijpen en voorspellen. “Ik hoop dat deze inzichten zullen helpen bij het optimaliseren van het restauratieontwerp voor kustbescherming”, zegt Tissier. Bovendien zal de dataset worden gebruikt voor de ontwikkeling van numerieke modellen. "Dit draagt uiteindelijk bij aan verbeterde voorspellingstools die gebruikt kunnen worden om toekomstige overstromingsscenario’s en beschermende maatregelen te analyseren." - - - -

Half Height Horizontal

Lokaal onderzoek van onschatbare waarde voor studenten en wijken

Impact for a better society is al sinds 2018 het motto van de TU Delft. Eén van de manieren om deze woorden te laten leven is het opleiden van maatschappelijk betrokken ingenieurs. Het programma TU Delft | WIJStad helpt studenten uit hun bubbel, zodat ze niet alleen kennis opdoen in collegezalen, maar ook leren van interactie met mensen buiten de universiteit, in de wijk, op straat. Daarvoor kun je naar Rotterdam, Den Haag, of een andere grote stad, maar impact maken kan ook gewoon hier, in Delft. Zo onderzochten vier studenten Bouwkunde tijdens hun master track building technology hoe ze meer verbinding konden realiseren tussen bewoners en organisaties in de wijken Tanthof, Buitenhof en Voorhof. Tegelijkertijd wilden ze maatschappelijke problemen zoals duurzaamheid en de energietransitie ter sprake brengen. Geen makkelijke opgave. De studenten brachten tien weken door in de wijken, maakten analyses, bezochten bewoners en organisaties en leerden de buurten op een hele andere manier kennen. Onderzoek teruggeven aan de wijk Uiteindelijk presenteerden ze hun bevindingen tijdens een workshop bij Stichting Stunt in de vorm van gave wandelroutes langs bijzondere plekken in de wijk. Het op locatie terugkoppelen van inzichten en ideeën is een belangrijk aspect waar het programma WIJStad bij helpt. Hierdoor bouwen we aan een duurzame relatie met de stad en maken we letterlijk impact. Geconfronteerd met een heel ander Delft Voor Luuk van der Horn, die voor zijn bachelor eindproject meeliep met Duurzaam 015 en op bezoek ging bij inwoners van Delft om te helpen met energiebesparende maatregelen, was de impact enorm. In zijn nawoord schrijft hij: “Het heeft me verbaasd en laten realiseren in wat voor verschillende omstandigheden mensen leven. Ik ben geconfronteerd met een heel ander Delft dan studentenstad Delft.” Maar het bleef niet alleen bij het onderzoek. Hij werd door het project geïnspireerd om het boek 'Armoede uitgelegd aan mensen met geld’ van Tim S’Jongers te lezen en herkende de problematiek die hijzelf was tegengekomen. “Ik denk dat iedere ambtenaar en bestuurder die iets met armoedebeleid te maken heeft mijn ervaringen zou moeten meemaken en dit boek zou moeten lezen. Dan zal er een heel ander en eerlijker armoedebeleid ontwikkeld worden, met veel meer oog voor het welzijn van mensen”, eindigt hij zijn nawoord. Volgens Van der Horns begeleider, universitair hoofddocent Jan Anne Annema, geven precies dit soort inzichten zo’n enorme meerwaarde aan lokale projecten. “Studenten komen soms voor het eerst in contact met lokale bewoners en hun ‘dagelijkse problemen’, dat vergeten ze de rest van hun leven niet meer. Hij beseft dat deze vorm van onderwijs voor veel docenten te veel tijd kost. “De meest efficiënte vorm van onderwijs is natuurlijk het geven van colleges, en het afbakenen van opdrachten voor studenten, zodat je in je eigen straatje blijft.” Ook voor Annema is het veel werk. Toch haalt hij er veel energie uit. “Voor mij gaat doceren om het zien groeien van studenten. Die curve, die interesseert me. Tijdens dit soort praktijkonderzoeken leren ze fouten maken en ontwikkelen ze zich enorm. Kijk naar van der Horn, die een heel nieuw wereldbeeld gekregen heeft. Dat is van onschatbare waarde en creëert impact op zoveel verschillende niveaus. Naar mijn mening zou deze vorm van onderwijs veel vaker gegeven moeten worden.” Ook een vak verbinden aan een lokaal vraagstuk? Neem contact op met TU Delft | WIJStad via wijstad@tudelft.nl . Visualisatie van Delft-West van studenten voor het vak Designing for Society.

Wijkuniversiteit als boegbeeld voor een maatschappelijk betrokken TU Delft

“Wat echt fantastisch zou zijn’, mijmerde Pieke Hoekstra, hoofd van het team Community Engagement and Outreach, twee jaar geleden met een collega van de Haagse Hogeschool: Een wijkuniversiteit. Een serieuze plek in een wijk die heel anders is samengesteld dan onze campus, waar kinderen en jongeren kunnen profiteren van een netwerk van studenten en docenten en waar ze in aanraking komen met de nieuwste technologieën. Een plek waar universiteit en bewoners elkaar ontmoeten, van elkaar leren en waar bewoners vooral ook zelf mogen bepalen wat voor activiteiten belangrijk zijn in de wijk. Een wild idee dat de afgelopen twee jaar niet meer uit het hoofd van Hoekstra te krijgen was. Ze begon het idee overal te delen, met collega’s, organisaties in de wijk en de gemeente. Het lijkt nu werkelijkheid te worden via de Regio Deal Delft-West. Als alles goed gaat, zijn er vanaf januari 2025 middelen beschikbaar om de wijkuniversiteit daadwerkelijk tot leven te brengen. Bijdragen aan kansen voor kinderen en jongeren Maar wat is dat dan, die wijkuniversiteit? Momenteel nog volop een verkenning. “We zijn nog op zoek naar de juiste organisatievorm, een fysieke plek en de invulling van het programma”, vertelt Hoekstra. “Juist hier willen we af van de aanname dat de universiteit als enige alle kennis en oplossingen heeft. Daarom werken we samen met hogescholen en mbo’s, maar ook met verschillende maatschappelijke organisaties in Delft-West, waar de wijkuniversiteit moet gaan komen. De allereerste vraag is nu: Wat hebben buurtbewoners nodig, wanneer draagt een wijkuniversiteit bij aan de toekomstdromen van hun kinderen en welke activiteiten passen daar wel en niet bij? We willen echt bijdragen aan de kansen voor kinderen en jongeren.” Als voorbeeld noemt ze de Presikhaaf University in Arnhem. Dit is geen ‘echte’ universiteit zoals wij die kennen, maar een succesvol programma voor jongeren in de wijk Presikhaaf. Ze werken aan gelijke kansen en ontwikkeling voor alle jongeren en “ronselen” naar eigen zeggen “voor een betere wereld”. Wat Hoekstra hier zo goed aan vindt is de co-creatie tussen jongeren en Arnhemse organisaties. “Het Openluchtmuseum bijvoorbeeld geeft niet simpelweg een paar vrijkaarten. Presikhaaf University ontwikkelt met hun jongeren in co-creatie en via design thinking een plan om ook voor hen tot een aantrekkelijk museum te komen. Ook kwamen ze met een voorstel bij de gemeente om nieuwe straatnamen te maken, gebaseerd op de helden van de jongeren.” Gelijkwaardig participeren Ook Imperial College in Londen is een inspiratiebron voor Hoekstra. “Met het Young People Program ontwerpen jongeren uit bepaalde buurten, onder begeleiding activiteiten die op grote festivals van het Imerpal College echt worden gelanceerd. De jongeren worden gelijkwaardig behandeld en krijgen voor hun inspanning betaald, wat ontzettend goed is voor hun zelfvertrouwen en eigenwaarde. Het team van Hoekstra bevat sinds een aantal maanden twee kennismakelaars, die de banden met zowel die buurten als de andere kennisinstellingen verstevigen. De ogen zijn gericht op Delft-West (de wijken Tanthof-West, Buitenhof en Voorhof). Dit is geen toeval. Deze wijken zijn onderdeel van het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid, waarmee de rijksoverheid de toekomst van bewoners wil verbeteren. De gemeente Delft investeert de komende twintig jaar in deze wijken, om bewoners dezelfde kansen te geven op het gebied van wonen, gezondheid, werk en onderwijs. Meerwaarde voor TU Delft Maar wat heeft de TU hieraan? Waarom tijd en moeite investeren in een wijkuniversiteit, die nog niet eens een duidelijke vorm heeft? “Allereerst gaat het hier om kansengelijkheid” zegt Hoekstra. “We hebben de kans iets wezenlijks bij te dragen aan de ontwikkeling van kennis, talent en het netwerk van jonge mensen in onze stad”. Dit lijkt ook de perfecte lokale invulling van impact for a better society: echte impact, gericht op een specifiek deel van de maatschappij. Daarbij streeft de TU Delft naar civic engagement, zoals in het strategisch framework te lezen is. We leiden maatschappelijk betrokken ingenieurs op, die uit hun bubbel leren komen en samenwerken in de echte wereld met echte vraagstukken vanuit de maatschappij om ons heen. Tegelijk willen we ook een relevante bijdrage leveren aan onze directe omgeving. De wijkuniversiteit heeft de potentie om deze bijdrage te worden.” Pieke Hoekstra, initiatiefnemer van de "Wijkuniversiteit"

Kunstmatige koraalriffen helpen eilanden beschermen tegen overstromingen

Eilanden omringd door koraalriffen liggen vaak laag en zijn dus erg kwetsbaar voor overstromingen. Door het verdwijnen van koraalriffen over de hele wereld krijgen de golven vrij spel. Naast pogingen om het koraal te beschermen, worden er ook manieren bedacht om koraalriffen kunstmatig te herstellen. Kan een kunstmatig hersteld koraalrif een effectief bescherming bieden tegen overstromingen? Om het effect van koraalrifherstel nauwkeurig te modelleren en te voorspellen, werken onderzoekers van de TU Delft samen met de Universiteit van Plymouth, die besloten om een zandeiland met een rif op te creëren in een van 's werelds grootste golfgoot. Ze meten elke centimeter verandering van de golven over het koraalrif bij verschillende zeespiegels. Het is de eerste keer dat de impact van koraalrifrestauratie wordt onderzocht in zo'n grootschalig laboratoriumexperiment. Aangetast rif in de golfgoot Marion Tissier, assistant professor of Ocean Waves bij de TU Delft, is erg blij dat ze het experiment eindelijk op deze schaal kan uitvoeren: "Dit is uniek. Door de afmetingen van de golfgoot kunnen we de echte situatie bij koraalriffen benaderen." In de 300 meter lange Deltagoot bij Deltares is een zandeiland van 50 meter gemaakt dat golven tot wel 1,5 meter hoog te verduren krijgt. In eerste instantie zal het rif glad zijn, representatief voor een aangetast koraalrif. Vervolgens zal het koraalrif worden hersteld met kunstmatige rifstructuren. Complexe koraaltoppen Dit is waar ook masterstudenten Vincent Takens en Kjell Albers in beeld komen. Zij plaatsten nu 150 stukken 3D-geprinte rifstructuren in verschillende configuraties. Deze kunstmatige riffen zijn zo ontworpen dat ze de complexe structuur van een natuurlijke koraalbedekking nabootsen. Zo fungeren ze als een milieuvriendelijke maatregel om de kust te beschermen. De grote schaal waarop dit experiment wordt uitgevoerd is cruciaal. Zo krijgen we een betrouwbaar beeld van hoe het water door de koraalelementen beweegt en hoe deze replica’s de golven beïnvloeden. Tissier Minder overstromingsrisico Met de inzichten in de interactie tussen golven en rifstructuren kunnen ze het effect van koraalrifherstel op overstromingen beter begrijpen en voorspellen. “Ik hoop dat deze inzichten zullen helpen bij het optimaliseren van het restauratieontwerp voor kustbescherming”, zegt Tissier. Bovendien zal de dataset worden gebruikt voor de ontwikkeling van numerieke modellen. "Dit draagt uiteindelijk bij aan verbeterde voorspellingstools die gebruikt kunnen worden om toekomstige overstromingsscenario’s en beschermende maatregelen te analyseren." - - - -

TU Delft studententeam Eco-Runner doet wereldrecordpoging met waterstofauto

Het Eco-Runner studententeam van de TU Delft is deze week bezig met een wereldrecordpoging. Met hun zelfgebouwde waterstofauto willen ze meer dan 1360 kilometer afleggen langs de route van de Elfstedentocht op slecht 1,45 kilogram waterstof zonder bij te tanken. Als dat lukt, is de Eco-Runner XIV officieel de meest efficiënte auto ter wereld. Het studententeam bouwt ieder jaar een nieuwe waterstofauto, maar dit jaar mocht de auto voor het eerst de openbare weg op. Op maandag 17 juni begon de waterstofauto van het studententeam Eco-Runner uit Delft aan hun wereldrecordpoging in Friesland. De studenten hopen vijf dagen lang langs de wegen van de Elfstedentocht te rijden om de tank van 1,45 kilogram waterstof leeg te rijden. Het wereldrecord gaat om de langst gereden afstand op de openbare weg op slechts één tank waterstof. De studenten willen het record van Toyota van 1360 kilometer verbreken, maar hopen zelfs de 2065 kilometer te halen. Het team heeft zich in drie delen verdeeld om drie ‘crews’ te vormen. Zo kan de Eco-Runner continu in beweging blijven. De Eco-Runner rijdt gedurende de poging in een colonne over de openbare weg. Vooraan rijdt een busje met crewleden die de hele route contact houden met de bestuurder en instructies geven. Achter de Eco-Runner rijdt een Toyota Mirai om de colonne te sluiten. Volg het studententeam live op hun website of op instagram. De TU Delft wenst haar studenten een goede reis, veel succes en veel plezier.