Kom kijken naar de coronaproof tentoonstelling in de stad!

Voor de Delftenaar is er tegenwoordig niet veel te beleven in de stad, maar wie begin februari voor zijn dagelijkse wandeling ergens in het centrum een drankje to go haalt, kan zomaar tegen de tentoonstelling Behind Closed Windows aanlopen. Het eindresultaat van de bouwkunde minor Spaces of Display waarbij 22 studenten van de TU Delft ieder een eigen tentoonstelling hebben ontworpen voor de collecties van het Science Centre Delft.  

Een collectie kiezen op basis van uitdaging en actualiteit

Aan het begin van de minor stonden alle studenten voor de keuze tussen de collectie ‘Gesteente en Mineralen’, een verzameling van bijzondere stenen die in Delft worden gebruikt voor onderzoek en educatie, en de ‘Beijerinck collectie’. Studentes Kaya Knipscheer en Lilani Oei kozen beide voor de tweede optie, waarbij ze de uitdaging aangingen zich te verdiepen in de wereld van de microbiologie.

“Martinus Willem Beijerinck is de uitvinder van dat wat wij nu het virus noemen,” vertelt Lilani. “Mensen kennen hem niet, maar hij is eigenlijk net zo belangrijk als een Antoni van Leeuwenhoek. Hij verdient het, zeker tijdens de huidige pandemie, om in de spotlight te staan.”

“Daarbij was deze opdracht een manier om het virus in een nieuw daglicht te zetten,” vult Kaya haar aan. “De tentoonstelling over Beijerinck biedt een verhaal om de bezoeker in mee te nemen en de actualiteit rondom het virus om te zetten in iets leuks en leerzaams.”

Dwalen door een virus

Het ontwerp van Kaya begint bij een foto van Beijerinck achter een microscoop. “Dat vond ik gelijk een interessant beeld, omdat ik me afvroeg wat hij zag. In mijn ontwerp wilde ik daarom dat de bezoeker als het ware door zijn microscoop kan kijken en kan dwalen in wat er te zien is. Daarvoor gebruik ik drie verschillende schalen, dat van de planten, cellen en virussen, waarbij er dus steeds meer wordt ingezoomd.”

Lilani werd voor haar ontwerp juist geïnspireerd door een wiskundige tekening van Beijerinck. “De tekening laat zien hoe alles in de natuur groeit en hoe afmetingen zich tot elkaar verhouden. Aan de tekening heb ik de verschillende domeinen van de microbiologie toegevoegd. Voordat Beijerinck het virus had benoemd waren er namelijk drie domeinen bekend: de bacteriën, de archaea en de eukaryoten. Waarbij de archaea organismen zijn zonder celkern en de eukaryoten organismen zijn met een celkern. Deze hebben dus elk een apart plekje in de tentoonstelling.”

Wat bijzonder is aan Beijerinck, is dat hij zelf het virus nooit heeft kunnen zien. Zijn microscoop was nog niet sterk genoeg om zo ver in te kunnen zoomen. “Beijerinck onderzocht waarom het kwam dat de tabaks-mozaïek plant altijd ziek werd. Door verschillende experimenten sloot hij steeds één van de drie bekende domeinen uit,” vertelt Kaya. “Zo ging de ziekte bijvoorbeeld dood bij verhitting boven de 90 graden en kon het zieke gedeelte zich niet zelfstandig vermenigvuldigen.”

“Ook was het niet genetisch overdraagbaar, en zo kwam hij tot de conclusie dat er nog iets anders moest bestaan. Iets dat we nog niet kenden, een vierde domein: het virus,” eindigt Lilani.