Wie was Martinus Willem Beijerinck?
Maak kennis met de Beijerincks. De jonge Martinus zou een van de beroemdste microbiologen van zijn generatie worden, zijn invloed is zelfs tot op de dag van vandaag merkbaar.
Derk en Jeanette Beijerinck kregen vier kinderen: Frederic, Johanna, Henriëtte en Martinus. Derk was een kleine ondernemer die later een landmeetkundige werd. Frederick zou zijn vader achterna gaan in de landmeetkunde en de zusjes Beijerinck volgden een opleiding tot docent. Toen Martinus zelf op school zat had hij veel contact met professionele botanici en na het winnen van een zilveren medaille voor een botanisch project, was het onvermijdelijk dat hij ook botanicus zou worden.
Martinus vervolgde zijn studie op de Polytechnische School Delft, waar hij bevriend raakte met Jacob van ’t Hof (die uiteindelijk de Nobelprijs heeft gewonnen). Een vriendschap die hun leven lang stand zou houden. Ze deelden een appartement totdat ze hun experimenten - het koken van dode mollen in natriumhydroxide om lijm van de botten te maken - mee naar huis namen, werden zij verzocht te vertrekken.
Na zijn afstuderen ging Martinus les geven in Wageningen en begon hij zijn onderzoek naar plantengal, dat de aanleiding werd voor zijn doctorale onderzoek. Het doctoraat behaalde hij uiteindelijk in Leiden. De hoogstaande kwaliteit van zijn publicaties vielen op en hij kreeg een baan aangeboden in de Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek van Jacques van Marken. Dit was het eerste laboratorium voor industriële microbiologie.
Dirk met zijn dochters, Henriëtte (midden) en Johanna.
Jeanette met haar zonen, Frederick (midden) en Martinus.
