Overheden zien steeds meer de waarde in van ontwerppraktijken in openbare dienstverlening en beleidskwesties, maar als het aankomt op implementatie is er weerstand. En omdat het nog een opkomend gebied is, is er niet veel kennis over ontwerpen in de publieke sector. Met haar promotieonderzoek wilde Ahmee Kim ontdekken wat de knelpunten zijn bij ontwerpen voor beleidspraktijken en hoe ontwerppraktijken integreren in de organisatie waarde kan creëren en lokale overheden kan helpen om hun gemeenschappen beter van dienst te zijn.
Waardevollere impact
Kim is oorspronkelijk opgeleid en werkzaam geweest als interieurarchitect, maar raakte geïnspireerd door een klant in de sociale-innovatiesector. Ze wilde graag iets doen in haar leven wat ze als zinvoller ervaarde, dus koos ze ervoor een paar jaar voor een sociale onderneming te gaan werken.
Ik zag dat er ontwerpers in de wereld zijn die werken aan sociale innovatie, die een ontwerpbenadering gebruiken om een verschil te maken in de publieke en sociale sectoren. Daar wilde ik meer over weten.
―
Ahmee Kim
In haar promotieonderzoek trachtte ze manieren te vinden om ontwerppraktijken te schalen in de context van lokale overheidsorganisaties en te concluderen hoe mensen in de praktijk kunnen profiteren van deze kennis. Lokale overheden, gemeenten of iets vergelijkbaars, zijn verantwoordelijk voor het opstellen van lokaal beleid en het leveren van verschillende openbare diensten voor het dagelijks leven van de inwoners, zoals scholen, huisvesting en planning, afvalinzameling en vergunningen. Kim vindt dat overheden hun manier van werken kunnen verbeteren door user-centered designtechnieken toe te passen in openbare projecten en door samen met burgers en belanghebbenden uit de private sector oplossingen te ontwerpen.
Een nieuw ontwerpvolwassenheidsmodel voor de publieke sector
Obstakels identificeren
Aan het begin van haar PhD interviewde Kim ontwerpers die met of binnen overheidsorganisaties werken over wat zij beschouwen als barrières voor ontwerppraktijken in de publieke sector. Ze ontdekte dat deze ontwerpers vooral de huidige manier van werken in overheidsorganisaties beschouwden als de barrière.
Ze beschreven de manier van werken van de overheid als politiek, in silo's en risicomijdend, terwijl ze de ontwerpbenaderingen als het tegenovergestelde beschreven
―
Ahmee Kim
Deze verkennende studie hielp haar om haar onderzoeksvragen te beperken en zich te richten op hoe ontwerppraktijken worden geïmplementeerd en ontwikkeld binnen overheidsorganisaties, een fenomeen dat ze ‘design integreren in de overheid’ noemt.
Ontwikkeling van ontwerppraktijken
Het fenomeen van ‘design integreren’ werd in het onderzoek van Kim gedefinieerd als het proces waarin de ontwerpcapaciteit van een overheidsorganisatie tot wasdom komt, wat leidt tot een toename in waardecreatie door ontwerppraktijken en in de stabiliteit van ontwerppraktijken binnen de overheid.
Beschrijving van geselecteerde casussen van lokale overheden
Om de complexiteit van dit fenomeen in kaart te brengen, onderzocht ze een meervoudige casestudy van vijf lokale overheidsorganisaties in de VS, het VK en Nieuw-Zeeland via een relatief nieuwe onderzoeksmethode: document-based research. Met behulp van publiek beschikbare informatie van websites en databases onderzocht Kim de sporen van ontwerppraktijken en hoe deze zich in de loop der tijd in die organisaties ontwikkelden.
Hierdoor identificeerde ze patronen in hoe ze zich ontwikkelen en hoe volwassen ontwerppraktijken eruit zien. Sommigen richtten zich op ontwerpen om openbare diensten op korte termijn te verbeteren ('Design for Service'), terwijl anderen de nadruk legden op het aanpakken van complexe problemen op lange termijn, waarbij meerdere belanghebbenden betrokken zijn ('Design for Complexity' en 'Design for Systemic Change').
Waardevolle inzichten
Uiteindelijk concludeerde Kim dat ontwerpvolwassenheid bij lokale overheden is gerelateerd aan de mate van veelzijdigheid en stabiliteit in ontwerppraktijken.
Als je daadwerkelijk ontwerppraktijken gebruikt, dan komt het gesprek over complexiteit en systeemdenken naar voren en zijn er nieuwe manieren om de samenwerking met externe belanghebbenden en burgers te ondersteunen.
―
Ahmee Kim
"Ik denk dat deze kennis andere lokale overheden kan helpen om ontwerppraktijken te implementeren in termen van veelzijdigheid en stabiliteit, zodat ze kunnen zien dat design op verschillende manieren waarde kan toevoegen en ze kunnen werken aan het stabiliseren van ontwerppraktijken in hun organisaties," zei ze.
Haar onderzoek biedt nieuwe inzichten in hoe design wordt geïntegreerd in de lokale overheid en biedt waardevolle richtlijnen voor ontwerpers en organisatieleiders in de publieke sector. De methodologische benadering van het onderzoek biedt ook een nuttig kader voor onderzoekers die de ontwikkeling van ontwerppraktijken in overheidsorganisaties in de loop van de tijd onderzoeken.
Conceptueel kader voor het begrijpen van de inbedding van design in de overheid
Waar is zij nu?
Kim werkt momenteel als postdoc aan een school voor openbaar bestuur in Seoul, Zuid-Korea. Als ze terugkijkt op haar tijd aan de TU Delft, zegt ze: "Ik denk dat de faculteit Industrieel Ontwerpen (IO), maar vooral mijn afdeling, heel fijn is in de zin dat er zoveel goede wetenschappers op één plek zijn samengebracht. Je kunt gedachten uitwisselen en er is altijd goed advies beschikbaar. Die omgeving is echt belangrijk voor promovendi en ik had het geluk dat ik die had."
