Achtergrondinformatie
Absolute exergiewaarden
De exergiewaarde van een stroom is gedefinieerd als de maximale hoeveelheid arbeid die je uit een stroom kunt halen wanneer deze in volledig evenwicht (zie hieronder) met de omgeving wordt gebracht. De samenstelling van deze referentie-omgeving is door verschillende personen verschillend gedefinieerd (zie [3]). Dit is een nadeel bij het bepalen van absolute exergiewaarden. De exergiewaarde van een massastroom kan opgesplitst worden in fysische (ook wel: thermomechanische) en chemische exergie.
Fysische exergie is de maximale hoeveelheid arbeid die verkregen kan worden wanneer de massastroom van de druk en temperatuur waarbij deze stroom voorkomt, naar de druk en temperatuur van de referentie-omgeving gebracht wordt (veelal 1 bar en 25 °C). Er wordt wel gezegd dat de massastroom dan in fysisch evenwicht met de referentie-omgeving is.
Chemische exergie is de maximale hoeveelheid arbeid die verkregen kan worden wanneer de massastroom van fysisch evenwicht naar volledig evenwicht met de referentie-omgeving wordt gebracht. Van volledig evenwicht is sprake wanneer er ook geen verschil meer is in soort en/of concentratie van de componenten in massastroom en referentie-omgeving. Een massastroom wordt in volledig evenwicht met de omgeving gebracht door de componenten van die massastroom met omgevingscomponenten te laten reageren tot omgevingscomponenten.
In [3,4] wordt uitvoeriger ingegaan op de berekening van exergiewaarden.
Chemische exergiewaarden
Er zijn tabellen beschikbaar met standaard exergiewaarden van vele componenten en de elementen (zoals koolstof, stikstof, waterstof en zuurstof) waaruit deze componenten zijn opgebouwd [6]. De chemische exergiewaarde van een component waarvan geen standaard exergiewaarde bekend is, wordt berekend aan de hand van een reactie van componenten waarvan de chemische exergiewaarden wel bekend zijn tot de component waarvan de chemische exergiewaarde berekend moet worden. In [4] wordt dieper ingegaan op de berekening van chemische exergiewaarden, tevens komt hierin de berekening van de (chemische) exergiewaarde van massastromen die uit meerdere componenten bestaan aan de orde.