Shiru Liu groeide op in een gemengd urbane en rurale regio in de Greater Bay Area van China (Guangdong-Hong Kong-Macao), waar ze architectuur en ruimtelijke ordening studeerde. Voor haar master in Delft besloot ze zich te verdiepen in het potentieel van deze regio voor een industriële transitie naar een circulaire en ecologische economie. “Er gebeurt momenteel heel veel, maar het ontbreekt nog aan een integrale ruimtelijke planningsstrategie voor de lange termijn. Als planoloog kan ik synergie tussen beleid, ruimte en hulpbronnen creëren.”
Naast elf megasteden omvat de Greater Bay Area ook meerdere ‘desakota’-regio’s, een aanduiding die is samengesteld uit de Indonesische woorden voor ‘dorp’ (desa) en ‘stad’ (kota). De term verwijst in het algemeen naar peri-urbane gebieden in Zuidoost-Azië, waar als gevolg van verspreide verstedelijking talloze gefragmenteerde en gemengd urbane en rurale landschappen zijn ontstaan. In Delft leerde Shiru verschillende stedelijke systemen te analyseren en ze in een hedendaagse context te plaatsen. “Wat betreft een van deze regio’s heb ik onderzoek gedaan naar de vraag waar en hoe de mensen er wonen, hoe en waar ze landbouw bedrijven, waar de industriële gebouwen zijn gelokaliseerd, waar de hulpbronnen en grondstoffen vandaan komen en waar de producten en het afval naartoe gaan. Door al deze stromen en knooppunten in een ruimtelijke context te bekijken, kom je erachter hoe ze op logischer wijze verbonden of gesitueerd zouden kunnen worden. Daardoor zouden logistieke connecties efficiënter kunnen verlopen, zou je nieuwe hulpbronnen kunnen inzetten en grondstoffen uit afval kunnen winnen.”
Uitgangspunt
Chemische industrie en de fabricage van machines, ceramiek, meubels en textiel zijn kenmerkend voor de regio die Shiru heeft geanalyseerd. Volgens haar wil de overheid de fabricagesector er transformeren, van laagwaardige naar hoogwaardige productieprocessen met een lage CO2-uitstoot. “Daarvoor zijn meer nieuwe industriesectoren nodig, bijvoorbeeld autofabricage, maar er worden lineaire in plaats van circulaire economische modellen toegepast. Ik denk dat het afstemmen van de infrastructuur op een meer circulaire productie van essentieel belang is voor de transitie naar duurzaamheid.”
Bijproducten van de ene sector dienen als grondstoffen voor andere sectoren.
In haar onderzoek naar het beleid en de planning op dit terrein combineerde Shiru een grote hoeveelheid literatuuronderzoek met enig veldwerk, waarbij ze ter plekke de ruimtelijke inrichting van de regio bestudeerde. In de ruimtelijke ontwerpen en strategieën die ze uiteindelijk ontwikkelde, spelen recycling en industrieën op basis van natuurlijke hulpbronnen een centrale rol. “Voor de invoering van het concept van circulariteit koos ik industriële symbiose als uitgangspunt.” Daarbij kunnen bijproducten van de ene sector dienen als grondstoffen voor andere sectoren. “In de regio wordt lukraak aan recycling gedaan – er is geen sprake van een systematische benadering.” Dus zou ze een netwerk van recycling-hubs willen introduceren. “Zoals in veel andere landen het geval is, wordt de circulaire economie hier van overheidswege bevorderd, maar zonder een expliciete relatie met ruimtelijke ordening. Ik probeer die relatie te creëren door functionaliteiten van een circulaire economie te integreren in lokale en regionale patronen van ruimtelijke planning.”
Haalbare planning
Zo werkte Shiru consequent aan de opbouw van een ruimtelijk kader waarin verschillende systemen en schalen met elkaar zijn verstrengeld, zodat ze haalbare planningsstrategieën kon aanreiken. “Het resultaat is een soort flexibel regionaal masterplan.” Omdat rurale stukken grond doorgaans in het bezit zijn van dorpscollectieven en omdat de voedselproductie en diverse fabricageprocessen op dorpsniveau plaatsvinden, behelst een van de benaderingen de opzet van bioraffinaderijen op strategische locaties voor de verwerking van landbouwafvalstromen uit meerdere dorpen. “Zulke raffinaderijen kunnen energie, brandstoffen en hernieuwbare grondstoffen als bioplastics en organische kunstmest leveren, waardoor ze zowel bestaande als opkomende industrieën kunnen aandrijven.”
Daarnaast stelt Shiru een herinrichting van ruimten voor om een milieuvriendelijke industriële ontwikkeling mogelijk te maken. “Veel visvijvers in het gebied zijn aan hun lot overgelaten.” Waarom zouden deze vijvers niet omgetoverd kunnen worden in kunstmatige wetlands, waar energiegewassen als riet verbouwd kunnen worden om de plaatselijke industrie van biobrandstof te voorzien? “Desakota-regio’s bevatten een groot potentieel voor duurzame verandering – je hoeft alleen maar de juiste connecties te creëren.”
Dit verhaal is gepubliceerd: maart 2024
Meer informatie
De volledige afstudeerscriptie is beschikbaar via onderstaande link:
Shiru Liu werd begeleid door Alexander Wandl en Cinco Yu.
Circularity in the Built Environment Graduation Awards
Shiru Liu is een van de vijf winnaars van de Circularity in the Built Environment Graduation Awards 2022-2023. Met haar afstudeerproject werd zij verkozen tot winnaar in de categorie 'Cities & Regions'.
De Circularity in the Built Environment Graduation Awards erkennen de bijdrage die afstudeerders van de Faculteit Bouwkunde leveren aan de transitie naar een circulair gebouwde omgeving. Deze jaarlijkse afstudeerprijzen hebben als doel om onderzoek en innovatie op het gebied van circulariteit in de gebouwde omgeving te stimuleren.
De Circularity in the Built Environment Graduation Awards is een initiatief van de Circular Built Environment Hub van de Faculteit Bouwkunde, TU Delft.
Lees ook de verhalen van de andere vier winnaars.
Shiru Liu
Winnaar Circularity in the Built Environment Graduation Awards 2022-2023 in de categorie 'Cities & Regions'.
