Minor studeren in Singapore

De eerste maand

Daar lag ik dan: na een lange vlucht en zoektocht naar mijn slaapplek, eindelijk een moment van rust. Voor de komende zes maanden zou dit mijn thuis worden. Een bijna lege kamer met alleen maar een matras op de grond, zorgde ervoor dat ik nog wel even snel een Ikea moest vinden voor wat beddengoed. Maar goed, daar lag ik dan, starend naar het plafond, geen idee wat ik nu verder moest doen. Mijn colleges zouden pas over een week beginnen en mijn onderkomen lag ver buiten het centrum van de stad. Het was bedrukkend warm, zowel binnen als buiten, en de luchtvochtigheid was hartstikke hoog, wat ik natuurlijk helemaal niet gewend was. Ik besloot maar vroeg te gaan slapen en zien wat de morgen bracht. Gelukkig zat ik in een Whatsapp groep met veel andere internationale uitwisselingsstudenten. Ik kwam er op die manier achter dat er de volgende avond een gezellige “hotpot” 
georganiseerd werd. Ik ben van nature een vrij introvert persoon en werd meteen gedwongen om uit mijn schulp te kruipen en nieuwe mensen te leren kennen. Gelukkig zat echt iedereen in hetzelfde schuitje en waren we allemaal zoekende naar nieuwe contacten. Maar het één leidde tot het andere en zo trok ik er de volgende dag op uit met mijn “nieuwe” contacten die ik tijdens de hotpot had leren kennen. Als ik er nu bij stilsta is dat eigenlijk hoe ik de eerste dagen heb overleefd.

Elke dag ontmoette ik nieuwe vrienden, elke dag was een verrassing. Elke dag was ik wel bezig om met iemand te praten, te e-mailen of te chatten, puur om sociale contacten op te doen. Best wel apart, aangezien ik dat helemaal niet gewend ben van huis uit, maar wat mij nu in Nederland nog wel helpt. Ik stap nu sneller op mensen af en ben een stuk socialer geworden, zelfs tot op het punt dat mensen soms twijfelen of ik wel dezelfde persoon ben die toen weggegaan is. Naast zelfredzaamheid ben ik ook een stuk zelfstandiger geworden. Zo had in Nederland mijn ouders om op terug te vallen, ook al was het maar om even een appje te sturen met bijvoorbeeld de vraag op welke temperatuur de handdoeken gewassen moesten worden. Maar het tijdverschil tussen Nederland en Singapore was 6 uur (7 uur tijdens wintertijd) en maakte dat vrijwel onmogelijk. Als ik dan een vraag had, lag iedereen in Nederland nog te slapen. Hierdoor werd ik gedwongen om zelf maar met een oplossing te komen en pakte dat eigenlijk altijd wel goed uit.

Zo was het op een gegeven moment tijd om naar de kapper te gaan, alleen sprak de dichtstbijzijnde kapper alleen Chinees. Duidelijk maken wat je dus precies wilde was zelfs hier erg lastig, maar gelukkig was het woord “short” nog wel te verstaan. Gooi er nog een paar handgebaren bij en je krijgt een redelijk kort kapsel. Eigenlijk wel iets te kort, maar dat was met oog op het warme weer niet eens een enorm probleem.

Het studeren

Ik studeerde wiskunde aan de National University of Singapore. Deze keuze was eigenlijk puur uit nieuwsgierigheid, want is de wiskunde in Azië nu echt moeilijk of is het eigenlijk vergelijkbaar met Nederland? Ik kwam er al snel achter dat het vooral anders was. Waar wij in Nederland bij wiskunde vaak voorbeelden en uitwerkingen van sommetjes krijgen, was het daar vooral uitleg over de theorie en het bewijzen ervan. Dit zorgde voor een heel andere manier van lesgeven, maar ook vooral een heel andere manier van studeren. Ik was dus minder bezig met het invullen van getallen, maar meer met het nadenken over de achterliggende theorie. Moeilijker of makkelijker is dus lastig te zeggen, het is vooral anders. Maar dit was nog geen eens nadelig, ik heb dit meegenomen naar huis en merk dat ik nu veel meer nadenk over de theorie binnen Technische Bestuurskunde. Waar ik eerst vaak gewoon de voorbeelden volgde en deed wat er gedaan moest worden, heb ik nu ook sneller oog voor de denkwijze die erachter ligt.

Reizen

Als één van 's werelds grootste hubs is het vliegveld van Singapore voor vele toeristen de toegangspoort tot de rest van Azië, wat mij in de gelegenheid stelde om vrij goedkoop naar alle oorden van Azië af te reizen. Zo kwam ik in aanraking met allerlei diverse culturen die Azië te bieden heeft. Indonesië was heel anders dan Thailand of Cambodja, en Zuid-Korea bood weer heel ander voedsel aan. Naast het feit dat het natuurlijk heel leuk was om zo veel te reizen, heb ik ook het gevoel dat het goed was voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Zo zie ik zuidoost Azië niet meer als één groot continent, maar denk ik juist enthousiast terug aan allerlei verschillende landen met elk hun eigen cultuur, gewoontes en keuken.

Ik was eerst bang dat ik er spijt van zou hebben als haren op mijn hoofd, maar nadat ik naar de kapper in Singapore was geweest kan ik volmondig zeggen: als je de kans krijgt om deze internationale ervaring op te doen, grijp het dan met beide handen aan.