Verduurzaming van sleepboten
Wat was het onderwerp van jouw eindproject?
Mijn bachelor eindproject ging over verduurzaming van sleepboten.
Wat heb je onderzocht en waarom?
Samen met 4 medestudenten heb ik onderzocht hoe oude sleepboten verduurzaamd kunnen worden. We hebben dit op algemene schaal aangepakt door een rekenmodel te maken die toegepast kan worden op verschillende slepers door input waardes in te vullen in het variabele veld. Het model maakt dan een inschatting welke oplossing mogelijk zijn voor de gestelde eisen en gegevens zoals beschikbare ruimte. Opties die we onderzochten, waren verbrandingsmotoren op methanol, LNG en ammoniak. Of batterijen en brandstofcellen in combinatie met elektrische motoren.
Dit model hebben we vervolgens toegepast op ons test schip: de Varnebank uit Maassluis. De eigenaar stond open voor verduurzaming en gaf zo mogelijkheid voor ons om het model te valideren en meerdere onderzoeken te ondersteunen in een stap richting verduurzaming.
Het is uiteraard van belang dat er onderzoek wordt gedaan naar het verminderen van het gebruik van fossiele brandstoffen. In de grote vaart is dit ook een steeds actueler onderwerp. Maar juist ook voor kleinere schepen is het van belang om te gaan verduurzamen. Het is een actueel onderwerp dat van belang is voor onze toekomst, daarom hebben we gekozen voor dit project.
Welke kennis en vaardigheden uit de bachelor kon je gebruiken?
In dit project hebben we veel kennis gebruikt van de maritieme vakken zoals Geometrie en Stabiliteit en Weerstand, voortstuwing en aandrijving. Zo is er een 3D tekening gemaakt, zijn er stabiliteit berekeningen gemaakt en uiteraard hebben we gekeken naar de aandrijving van het schip.
Ook deed het me een beetje denken aan het integratieproject van het tweede jaar, waarbij we al onderzoek deden naar wordt wat er moet veranderen aan een containerschip om over te gaan op alternatieve brandstoffen. Kortom, veel stof uit de bachelor komt hier samen!
Wat vond je leuk, en wat waren de uitdagingen?
Het leukste aan dit project was de actualiteit en relevantie. We hadden het gevoel dat we echt iets konden bijdragen en werkten met een echte opdrachtgever die er daadwerkelijk mee verder gaat.
Uitdagingen waren het inperken van het project en de hoeveelheid mensen die erbij betrokken waren. Er zijn heel veel dingen die te onderzoeken zijn op dit gebied en nog meer regels die daarbij komen kijken. Uiteraard hadden we maar beperkte tijd en dus moesten we keuzes maken. Ook belangrijk was de communicatie met alle betrokkenen: de eigenaar van het test schip, de bemanning, de erfgoedkwartiermakers van Maassluis en de begeleiders van de TU Delft.
Hoe nu verder?
De eigenaar van het schip in Maassluis is daadwerkelijk van plan te gaan kijken naar het verwezenlijken van onze oplossing (elektromotoren met lithium batterijen). Waarschijnlijk zal dat een onderzoek voor de volgende ploeg zijn: Hoe zet ik deze oplossing daadwerkelijk in het schip? Graag blijven we als groep nog wel betrokken en zullen we de voortgang op de voet volgen.
