Tweedejaars veldwerk in Frankrijk
Claire Mulder
Aan het einde van het tweede jaar ging ik samen met de rest van de studenten op weg naar Vesc! Daar, in het Zuiden van Frankrijk, vindt deze editie het tweedejaarsveldwerk plaats, de kers op de taart van iedere student. Dit is het moment waarop je al je kennis in praktijk brengt en je pas beseft hoeveel je eigenlijk hebt geleerd. De opdracht: een geologische kaart maken van een toegewezen gebied van 5000 hectares. Met een klein team en in relatief weinig tijd moet je een groot stuk land in kaart brengen. Om dat te doen, moet je alle geologische formaties onder de grond vinden, onderzoeken en vervolgens vast leggen in een kaart.
Op weg
Het veldwerk komt op een gepast moment in de bachelor: de vakken op het gebied van geologie, scheikunde, natuurkunde en wiskunde zijn afgesloten. De opgedane kennis pas je in Frankrijk toe. Tegelijkertijd liggen de minor en het bachelor eindproject nog in het verschiet. In zekere zin vormt het veldwerk dus een korte onderbreking in het curriculum, maar van achteroverleunen is zeker geen sprake! Dat begint al bij de voorbereiding.
Je vormt een groep van drie studenten en regelt je eigen accommodatie en vervoer. Wij wisten een four-wheel drive te bemachtigen en kozen voor een huis met zwembad dat we delen met een andere groep. Iedereen plande de trip het op hun eigen manier: sommigen kozen voor trein en fiets, of verblijven bijvoorbeeld op een camping.
BSc student Claire Mulder
Claire studeerde Applied Earth Sciences, nu bekend als Earth, Climate and Technology
Puzzelen
Het échte werk zit hem in de drie weken ter plaatse. Bijna iedere dag rijden we naar een nieuw stuk grond in ons gebied om veldwerk te verrichten. We bepalen de formaties daar door de stenen te herkennen, die zeggen iets over uit welke tijd ze komen. Af en toe zijn de stenen lastig te onderscheiden. Dan moet je een steen bijvoorbeeld likken, omdat structuren beter te zien zijn wanneer ze nat zijn. Als een puzzel verzamelden ik samen met mijn groepsgenoten informatie over de formaties in dat nieuwe stuk grond om zo, na de drie weken, een complete kaart te kunnen tekenen. Maar die puzzelstukjes vinden blijkt nog niet makkelijk: je moet niet alleen goed kijken naar de rotsformaties, ook is rotsen uithakken vaak nodig om erachter te komen wat voor stenen er onder de grond zitten.
Theorie en praktijk komen samen
Gelukkig hoeven de studenten niet alle kennis uit hun herinneringen aan colleges en practica te putten. Gedurende de drie weken zijn er veel docenten aanwezig die elk vanuit hun eigen expertise begeleiding geven. Ondanks de hulp is het in kaart brengen van de geologische geschiedenis nog een grote klus: je moet zeker zes dagen per week besteden aan veldwerk om tot goede resultaten te komen, maar je bent wel helemaal vrij in het indelen van je eigen planning.
Elke middag rond een uur of vier besluiten Claire en haar projectgenoten het werk af te ronden en terug te keren naar hun huis voor een duik in het water. Maar het allerleukste van het veldwerk: het ontdekken van de geschiedenis. Door het onderzoeken van zo’n stuk land leer je hoe de wereld er daar uitzag door de jaren heen. Je ziet het klimaat, aardvorming, begroeiing en beestjes daadwerkelijk in de stenen terug. Dat is zo bijzonder!
