Delft Lectures in Design rondt cyclus 2 af – Wat hebben we geleerd?

De nieuwe masteropleiding van Virginia Tassinari, Gert Pasman en Pieter Jan (PJ) Stappers, Delft Lectures in Design, heeft de tweede cyclus van drie afgerond. Hun studententeams hebben nieuwe provotypes opgeleverd, dit keer voor het thema ‘Systemic & Empathic’.

Systemisch en Empathisch ontwerpen

In de thema-introductie liet Froukje Sleeswijk Visser zien hoe het ontwerpvak is verschoven van productgericht naar maatschappelijk-impactgericht, en hoe onderzoek op IO in de afgelopen decennia heeft geholpen vorm te geven aan wat ontwerpprofessionals doen in de maatschappij. Nieuwe ontwikkelingen waren experience design, service design en nu systemisch design. 

Na het intro introduceerde Froukje de vier onderzoekers die verschillende onderzoeksgebieden binnen het thema vertegenwoordigden. Het woord was aan Stella Boess, over of en hoe inclusiviteit van belang is in design, Rebecca Price, over hoe ontwerpers veerkrachtig kunnen blijven in hun werk, Himanshu Verma, over hoe empathie een rol speelt in de interactie tussen mensen en AI, en tot slot Wo Meijer, over hoe 360-graden video kan worden gebruikt als hulpmiddel in designonderzoek.

Alle vier introduceerden hun onderwerp en een aantal dilemma’s waar ze in hun onderzoek mee te maken krijgen. Deze dilemma’s dienden als startpunt voor de studenten bij het onderzoeken en ontwerpen van hun provotypes.

Ceci n’est pas un utilisateur

Op 15 oktober kwamen de studenten bijeen voor het laatste college van de cyclus om the reflecteren op de provotypes binnen thema ‘Systemic & Empathic’. Ianus Keller en Pieter Jan Stappers presenteerden een aantal provotypes die ze interessant vonden en riepen de studenten die ze gemaakt hadden naar voren.

Het eerste team op het podium was groep 24, die ervoor had gekozen om zich te richten op de mogelijkheden en beperkingen van de ‘empathic design’-methode (geïnspireerd door Himanshu’s onderwerp). Hun provotype ‘Ceci n’est pas un utilisateur’ (fig. 1) liet op speelse wijze zien hoe de stappen in de ontwerpmethode een samengesteld beeld van een gebruiker creëren. Ze daagden de ontwerper uit om na te denken over hoe echt dit “volledige beeld” is.

Groep 80 creëerde een versie van Ganzenbord rond het onderwerp inclusiviteit. Tijdens het spel bepaalt de mate van je privilege hoe snel je rond het bord gaat en hoe groot je kans is om als eerste de spelvelden te bereiken die je macht geven over de andere spelers. De groepsleden bekenden een zekere ongemakkelijkheid te voelen bij het spelen van hun eigen spel, waarbij hun morele kompas botste met hun verlangen om te winnen.

Team 45 maakte een videocommercial voor het onderzoek van Wo. Omdat Wo niet bij het college aanwezig kon zijn, gaf hij zijn feedback via een grappige video (die stiekem erg veel weg had van een provotype). Hoewel hij alleen een screenshot van het provotype van team 45 liet zien, sprak het beeld van hun VR-headset met oogkleppen (fig. 2) boekdelen: “Ben je een ontwerper met een deadline? Heb je moeite met het tijdig verwerken van de hoeveelheid informatie die 360° video je geeft? Negeer dat dan lekker en focus op de inzichten die je wilt!”