Holistische visie

Angelo Vermeulen is promovendus bij de sectie Systems Engineering van en oprichter van het TU Delft Starship team (DSTART). Met het team maakt hij computersimulaties en algoritmes. Zo geeft hij nadere invulling aan zijn promotieonderzoek naar adaptieve systemen voor toekomstige ruimtevaart. Er wordt geen hardware ontwikkeld, of een fysiek ruimtetuig gebouwd. Vermeulen doet niet aan concrete productontwikkeling, maar werkt aan een holistische conceptuele visie die het mogelijk maakt om de ruimte langere tijd te verkennen. Vermeulen: “Mijn onderzoek gaat over oplossingen waarbij de biologische, technische en sociale dimensies samen komen. En het gaat over ruimteschepen die tijdens hun reis evolueren”.

Wat Vermeulens promotieonderzoek uniek maakt, is de multidisciplinaire benadering. Disciplines als architectuur, chemie, biotechnologie, astrofysica en computersimulatie, maar ook kunst worden met elkaar verbonden. Zelf is Vermeulen ook van alle markten thuis. Hij is kunstenaar, bioloog en space systems onderzoeker. Hij verstaat de verschillende talen van de disciplines wat maakt dat hij ook gemakkelijker ‘muren kan slopen’ en mensen kan verbinden. De ervaringen die hij heeft opgedaan met co-creatie en faciliterend leiderschap in onder andere het Marssimulatieproject van NASA en in de Seeker projecten, helpen hem daarbij.

Creatieve chaos

In Seeker-projecten werken mensen met verschillende achtergronden samen aan een verbeeldingrijk prototype van een ruimteschip waarin zij ook daadwerkelijk een aantal dagen verblijven om te ervaren hoe het is om met elkaar te overleven. Ze worden uitgedaagd om voorbij hun vakgebied te kijken en met hun latente talenten te werken. Het is een technologisch, ecologisch, sociaal en artistiek experiment waarin bewust zonder plan wordt gewerkt. Vermeulen: “Er is een creatieve chaos nodig om oplossingen te vinden voor onzekerheden die we gaan tegenkomen. Systemen moeten zich bottom-up ontwikkelen, wat wel betekent dat mensen bereid moeten zijn zelf na te denken. Daar valt nog veel te winnen. Ook in de huidige maatschappij zijn er veel onzekerheden. Kijk naar de financiële, politieke en klimaat crises die zich in snel tempo opvolgen. Dat maakt mijn onderzoek ook relevant voor de vraagstukken die nu spelen, hier op aarde. Zelforganisatie, gedecentraliseerde macht en een sterk participatief systeem spelen een essentiële rol in het vinden van oplossingen voor deze onzekerheden”.

Starship

Een reis voorbij ons zonnestelsel kan wel decennia of zelfs een eeuw duren. Een starship moet dan ook kunnen evolueren, want terugkeren naar de aarde om problemen op te lossen, zoals bij de maanmissies gebeurde, kan dan niet meer. Het schip moet zich kunnen gedragen als levend organisme dat gebruik maakt van grondstoffen in de ruimte, zoals asteroïden. Deze kunnen ontgonnen worden voor brandstof en bouwmaterialen bijvoorbeeld. “Dat is geen toekomstmuziek, er wordt nu al door bedrijven in asteroïde-ontginning geïnvesteerd”, aldus Vermeulen. 3D-printers kunnen mee aan boord om nieuwe onderdelen te printen en het schip te vergroten want het moet ook plaats bieden aan een groeiend ecosysteem. Menselijk afval wordt door bacteriën afgebroken en omgezet in voeding en CO2 voor planten, die op hun beurt weer zorgen voor zuurstof en voedsel voor de astronauten. Zo’n kunstmatig gesloten zelfvoorzienend systeem wordt nu door ESA ontwikkeld in het MELiSSA project.

Toekomstdroom

“Juist die inbedding van reeds bestaande technologie maakt ons werk minder zweverig. Het zou mooi zijn als interstellair reizen door onze bijdrage weer een stapje dichterbij komt”. Vermeulen is zelf in ieder geval van plan om ook na zijn proefschrift actief te blijven in de wereld van de ruimtevaart. En de vooruitzichten zijn goed. “Voormalig NASA directeur Pete Worden heeft al gevraagd of ik interesse heb om mee te werken aan Breakthrough Starshot, de eerste onbemande interstellaire missie. Dan gaat mijn droom in vervulling”.