Filter results

9817 resultaten

Gender Diversity: Interview with Hans Hellendoorn

DEWIS is talking with Professor Hans Hellendoorn about women in science and equal opportunities at TU Delft. Hellendoorn is a professor of Control Theory and has been the head of the Cognitive Robotics Department at the Faculty of Mechanical Engineering since April 2018. He has also held the position of Pro Vice Rector Joint Education Affairs since February 2021 and is acting as a replacement for the position of Vice President Education since 1 October 2024. In this interview, we discuss his ideas, priorities and aspirations for creating gender-diverse and inclusive work environments. If you enjoy academia, science and research, we invite you to join us. Strengthen and lend your voice to our team and we’ll work together to change the culture. These changes already underway and will continue gradually. Several women have already told me that this is a good place to work, so join us and see it for yourself. Prof. Hans Hellendoorn DEWIS has seen the departure of a lot of female talent over the past year. This included a number of female professors and many talented associate professors who got senior positions more quickly elsewhere. Why do you think this is? Hans: "Yes, I’ve noticed that too. It’s partly because technical universities are fishing from the same pond nationally and internationally. I conducted exit interviews with several women who said that they were not dissatisfied with Delft. They simply received attractive offers elsewhere, often from their home countries, which were likely motivational factors. It's important to continually reflect on why staff leave and to keep looking critically at ourselves." In autumn 2024, the Netherlands Organization for Scientific Research (NWO) will start a pilot in the Talent Programme that is expected to lead to more allocations of Vidi grants to women. What’s your opinion on the developments in NWO's Talent Programme? Hans: "That’s undoubtedly a very good thing. If we want to grow the number of women inacademia and science, we need to temporarily introduce a preferential policy. And I can see the impact of this. According to the sector plans, we had to hire a certain percentage of women, which led to more women in the department. This initiated a culture change.Traditional thinking about academic careers has changed. This traditional thinking meant that women, and some men, were given fewer opportunities due to stereotypical views aboutacademic roles and unconscious biases in hiring and promotion policies. We have demonstrated the value of going about this in a different way." How did you become aware of your biases? Have you ever had 'implicit bias' training? Hans: "Although I haven’t had specific training on that, I have participated in workshops within the department. These were quite useful because I learned more about myself and my prejudices."Some people still say: "I just want to hire the best people for the job and don't look at colouror gender as part of the process." What would you say to those people? Hans: "I’ve noticed that professors tend to choose staff or PhD candidates who are similar to themselves. We like to think that we are hiring the best candidate, but they’re often a copy of ourselves. I consciously encourage them to hire people who bring something new or differentto the table. Diversity enriches the team and we’re better for it." W hat can the university do to highlight female talent at the university so that they have better opportunities to grow and flourish in their academic careers? Hans: "The career development committees assess candidates but apply a lot of implicitrules. While this has certain advantages, such as not only looking at H-indexes, it also brings risks. These implicit rules leave too much to the random composition of the committee and result in one-sided assessments. By making the benchmarks and criteria more explicit, we can include all the different aspects in the assessment." TU/Eindhoven's Irene Curie Fellowship programme is bearing fruit, as discussed in the article TU Eindhoven trekt na radicaal beleid spectaculair meer vrouwelijke medewerkers aan | de Volkskrant | deVolkskrant (TU Eindhoven attracts huge increase in female staff after radical policy).Wouldn't something like this also be a good idea for us? Hans: "I believe it would. If you want to increase the number of women in academic positions, you have to put energy and effort into incentive policies. We tried it for years without such measures and it had little effect. So it would seem that it is necessary." What would you suggest to promote the advancement of women at TU Delft?I strongly advocate the hiring of women. More women joining the TU Delft team means more women being able to advance in their careers. However, I take a rather cautious approach to promoting advancement because it can quickly raise eyebrows. Importantly, women should be given the same opportunities as men when it comes to places on career development committees. Combining family and an academic career is still often seen as a source of a lot of stress. Do you think enough is being done to change this perception? Hans: "I completely understand that point. Young women have to deal with a lot of challenges, including project-related issues that arise during their maternity leave, inadequate breastfeeding areas and overcrowded childcare facilities. Psychological complaints, such as having a colicky baby, can also weigh heavily. Instead of offering direct solutions, we should organise more listening sessions with young parents to discuss their experiences and look for solutions together. Unfortunately, maternity leave is often seen as a problem instead of a cause for celebration." Have you noticed changes within the university over the years when it comes to diversity and inclusion? What exactly has changed? How did that go? Hans: "It’s a lot different now compared to when I did my PhD in Computer Science. Back then it was a predominantly male community with women mainly in supporting roles. It is a lot more diverse now and there is a far greater understanding of the need for increased diversity." What is your vision of the ideal inclusive university of the future? Hans: We still take too narrow a view of the career path of an excellent academic and often place too much emphasis on traditional things such as the number of publications, grants and conference speeches. These are obviously important, but we must also learn to look at it from a broader perspective because there's more than one way to be an excellent academic.I hope we remain open to and create more space for these diverse paths and develop new forms of recognition and appreciation. Does your ideal inclusive university also need new leadership? Hans: "Yes, I think so. We can learn a lot from other universities, both nationally and internationally, in terms of leadership and regarding the process of choosing administrators. We don't have to adopt everything but we can certainly get some valuable insights. My biggest wish is for all of us to take staff issues seriously and not trivialise them." Society also demands a new kind of engineer - one who can help solve complex social issues.What additional skills are important for the engineers of the future? Hans: "Engineers used to provide solutions within our society, often with a 'here is the solution to your problem' mentality. Modern society is more empowered and outspoken and people demand that engineers listen more to their needs. So our new engineers must not only provide solutions but also be more attuned to what people really want, which requires adifferent approach to research and education. This will be more effective if our teams include a good balance of men and women and reflects the actual makeup of society as a whole." What would you say to women who are unsure whether an academic career is for them? Hans: "If you enjoy academia, science and research, we invite you to join us. Strengthen and lend your voice to our team and we’ll work together to change the culture. These changes are already underway and will continue gradually. Several women have already told me that this is a good place to work, so join us and see it for yourself." What advice would you give to women who encounter resistance in advancing to senior positions? Hans: "If something doesn’t seem right or fair, you need to discuss it with a colleague,manager or confidential adviser. You can also visit me if necessary. Patience is important because careers tend to develop slowly, mostly over a period of about 40 years. But injustices need to be addressed. We are now in a situation where that is not just possible, it’s actively encouraged." When do you foresee DEWIS no longer being needed? Hans: "DEWIS has facilitated a much greater understanding of the barriers women face.Cross-faculty organisations where people meet are important and must continue. We should stop DEWIS only when nobody comes to those meetings anymore." Questions or comments can be sent to dewis@tudelft.nl

Half Height Horizontal

Een interview met Aukje Hassoldt: “Onbesproken? Dan blijft het onopgelost”

DEWIS interviewt verschillende medewerkers in verschillende posities over gender diversiteit en inclusie. In dit interview praten we met Professor Aukje Hassoldt, decaan aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management (TBM), over de instroom en doorstroom van vrouwen in wetenschappelijke posities, ouderschap en sociale veiligheid. Aukje Hassoldt trad op 1 oktober 2019 aan als decaan van TBM en neemt per 1 december 2024 afscheid en wordt dan decaan van de Rotterdam School of Management (RSM) aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Maak die ongeschreven regels bespreekbaar. Onbesproken blijft onopgelost. Je moet het gesprek aangaan op een respectvolle manier en elkaars standpunten leren begrijpen. Professor Aukje Hassoldt Links Aukje Hassoldt tijdens de DE&I Week 2023 De realiteit is nog steeds dat ouders en leerkrachten soms meisjes en andere minderheidsgroepen ontmoedigen om natuurkunde te studeren. Het goedbedoelde maar misplaatste idee is dat deze leerlingen behoed moeten worden voor mogelijke teleurstellingen. Je hebt natuurkunde gestudeerd aan de Vrije Universiteit (VU) Amsterdam. Werd je destijds niet beïnvloed door het bestaande narratief? Aukje: “Zeker, ik geloofde het verhaal dat natuurkunde moeilijk zou zijn terwijl ik het wel wilde studeren, en heb daarom in eerste instantie niet voor deze studie gekozen. Tijdens mijn studie econometrie ontdekte ik dat wiskunde geen probleem voor mij was; ik ben alsnog natuurkunde gaan studeren en het bleek voor mij geen moeilijke studie.” Wat kunnen we nu doen om het narratief te veranderen? Aukje: “ Birgit van Driel heeft een fantastisch leuke column geschreven over haar studie in de Delta vorig jaar. Ze benoemde heel open wat zij moeilijk vond, en dat waren heel andere dingen. Een studie past bij je of het past niet bij je. Docenten op middelbare scholen moeten alert zijn dat ze niet per ongeluk uitstralen dat sommige vakken moeilijk zijn. Dat beeld moet veranderen. Sommige mensen vinden wiskunde moeilijk, anderen vinden weer andere vakken moeilijk. Maar de gedachte "het is moeilijk" moeten we loslaten. We kunnen bijvoorbeeld in onze outreach activiteiten hier aandacht aan besteden.” Later bekleedde je diverse functies bij Rijkswaterstaat (Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat) en bij TNO Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek. Had je het gevoel dat je niet in een dergelijke omgeving paste? Hoe ging je daarmee om? Aukje: “Bij Rijkswaterstaat en TNO heb ik me altijd op mijn plek gevoeld. Ik was vaak de jongste, de enige vrouw en de projectleider of de leidinggevende, maar dat vond ik juist interessant. Ik heb me nooit ongemakkelijk gevoeld daar; het was juist een verwelkomende omgeving. Bij RIVM en de TU Delft voelde ik me ook meteen welkom.” Je was van 1 oktober 2019 tot 1 december 2024 decaan van de faculteit TBM. In deze periode is het percentage vrouwelijke hoogleraren aan de faculteit nauwelijks gestegen. Het is nog steeds rond de 30%. Ben je daar tevreden over? Aukje: “We zijn gegroeid, maar het gaat langzamer dan ik hoopte. Bij de faculteit TBM hebben we de afgelopen jaren vijf nieuwe vrouwelijke hoogleraren benoemd, maar er zijn er ook met emeritaat gegaan. Procentueel blijven we rond 30%. Wel is ons percentage vrouwelijke universitair hoofddocenten (UHD) van 15% naar 32% gegaan en ons percentage vrouwelijke universitair docenten (UD) van 36% naar 50%. De pijplijn is dus beter gevuld, maar we zijn er nog niet. Het moet uiteindelijk naar rond de 50/50 gaan in alle posities.” Wat kan de universiteit/faculteit doen om ruimte te geven aan vrouwelijk talent, zodat vrouwen meer kansen hebben om te groeien in hun academische carrière? Aukje: “Het is belangrijk dat we kritisch kijken naar de doorstroom en naar perceptieverschillen. Dit doen we door te ‘vlootschouwen’. We bespreken in klein comité met elkaar hoe het met onze medewerkers gaat en wie klaar is voor een volgende stap. We bekijken bijvoorbeeld goed of iedereen voldoende leidinggevende ervaring opdoet en zich ontwikkelt op leiderschapsgebied. We bevragen elkaar kritisch, letten op mogelijke bias en zorgen zodoende dat doorgroei eerlijk verloopt. Trainingen blijven belangrijk om ons bewust te worden en blijven van onze onbewuste vooroordelen. Er is een diversiteitstraining voor iedereen, één voor mensen die vaak in benoemingsadviescommissies (BAC) zitten, en elke BAC heeft een bias-observator die een training heeft gevolgd. Daarnaast zijn leidinggevenden verplicht om managementvaardigheidstrainingen te volgen en bieden we feedbacktrainingen aan voor iedereen.” Als je een maatregel mocht doorvoeren voordat je vertrekt om de doorstroom van vrouwen naar hogere en besluitvormingsposities te verbeteren aan de universiteit/faculteit, wat zou dat dan zijn? Aukje: “Ik zou graag nog een gesprek organiseren voor jonge vrouwelijke onderzoekers en senior wetenschappers om ervaringen te delen over carrière maken en het maken van bewuste keuzes. Dat lijkt me een mooie manier om hen te ondersteunen. En verder denk ik dat een goede training in gesprekstechniek voor alle medewerkers helpt. Bij eerdere werkgevers werd dat meer gevolgd dan bij de TU Delft.” Je zei in 2020 dat jouw ideale universiteit een universiteit is die vriendelijk, verwelkomend, uitdagend en inspirerend is. Voldoen we aan dit beeld of hebben we nog een weg te gaan? Aukje: “Ik denk dat we soms wel vriendelijker kunnen zijn. Ik zou daar nu ook "veilig" aan willen toevoegen. En dan bedoel ik sociale veiligheid. Dat gaat over je durven uitspreken op een respectvolle manier. Je moet zelf respectvol zijn, maar ook weten dat je gehoord wordt en dat je mening serieus genomen wordt. Dat betekent natuurlijk niet dat je altijd je zin krijgt, maar het is wel belangrijk dat we die veiligheid kunnen bieden.” Welke concrete maatregelen zijn genomen door de faculteit om sociaal veilige werkomgevingen te bevorderen? Aukje: “We organiseren medewerkerslunches waarin we in kleine groepjes het gesprek aan gaan en die zijn heel leerzaam en waardevol, want het zorgt ervoor dat we met elkaar in contact blijven en naar elkaar luisteren. Een goed functionerende ODC (facultaire Onderdeelcommissie van de Ondernemingsraad) is heel belangrijk. Ik merk dat medewerkers met een Nederlandse achtergrond me makkelijker aanspreken dan internationale collega's. De ODC helpt om de internationale medewerkers een stem te geven. Verder is het contact met de PhD Council (promovendi) belangrijk, omdat promovendi een kwetsbare groep vormen. Sommige van hen durven zich misschien niet uit te spreken over een moeilijke situatie, en voor hen is een vertrouwenspersoon soms al te ver van hen afstaand. Een peer group kan dan helpen. Sociale veiligheid is iets waar we allemaal verantwoordelijk voor zijn. Het gaat over hoe wij ons dagelijks gedragen ten opzichte van elkaar. Leidinggevenden hebben een speciale rol omdat zij een goede open sfeer moeten creëren, maar uiteindelijk is het iets van ons allemaal. We moeten respectvol met elkaar omgaan en tegelijkertijd willen we dat iedereen zich durft uit te spreken en serieus genomen wordt. In het TBM conceptplan sociale veiligheid met de tien hoofdactiepunten staan ook bepaalde omgangsregels die we met elkaar willen afspreken.” Wat kunnen afdelingsvoorzitters doen om een omgeving te creëren waarin vrouwen en mensen uit minderheidsgroepen kunnen groeien en zich persoonlijk en professioneel kunnen ontplooien? Aukje: “Het verschil tussen goed en minder goed management zit vaak in de nuances. Management is een ingewikkeld vak omdat het om precisie op kleine momenten gaat. Bijvoorbeeld, als je merkt dat de sfeer in een groep lacherig wordt, moet je als leidinggevende daar iets van zeggen op een respectvolle manier. Ook moet je erop letten dat iedereen aan het woord komt, ook de meer introverte mensen. Dit zijn slechts voorbeelden, maar er zijn veel manieren waarop leidinggevenden kunnen bijdragen aan een veilige en open sfeer.” Dr. Isabel Torres, medeoprichter en CEO van Mothers in Science, gaf in februari een lezing voor de DEWIS-gemeenschap. Ze belichtte de barrières en vooroordelen die moeders in bèta/techniek tegenkomen in hun carrière. Hoe kunnen leidinggevenden (jonge) ouders en mensen met zorgtaken ondersteunen? Wat is er nodig? Aukje: “De "maternity wall" is een reëel probleem. Ik vind vaderschap en moederschap even belangrijk. Daarom vind ik dat jonge ouders goed ondersteund moeten worden. Mantelzorgers verdienen trouwens ook steun. Het gaat om fases in het leven waar we allemaal mee te maken krijgen.” Heeft de universiteit een verantwoordelijkheid in het veranderen van de perceptie dat carrière en gezin niet samengaan? Aukje: “Ja. Het is belangrijk dat universiteiten mannen en vrouwen gelijk behandelen als het gaat om zorgverantwoordelijkheden. We moeten ook niet impliciet de verwachting creëren dat vaders gewoon doorwerken zoals vroeger.” Wat zou je vrouwen adviseren die leren navigeren in de cultuur van de academische wereld met haar soms ongeschreven regels? Aukje: “Maak die ongeschreven regels bespreekbaar. Onbesproken blijft onopgelost. Je moet het gesprek aangaan op een respectvolle manier en elkaars standpunten leren begrijpen.”

How Are U - Week 2024

A Dynamic Week of Workshops and Events to Check-In, Relax, and Connect De How Are You - Week 2024 vindt plaats van 11 tot en met 15 november. Deze week draait helemaal om het creëren van ruimte voor jou in een hectisch studentenleven. Het is een uitnodiging om bij jezelf en elkaar in te checken. Samen met Student Development en Exhale is er een unieke mix van inspirerende workshops, creatieve activiteiten, zorg & ondersteuning en analoge get-togethers te bieden, ontworpen om je te helpen ontspannen, verbinden en opladen. Doe mee aan de HAU Week Doe mee aan een Outdoor Hot Tub Night of de ADHD LIVE - Community Night. Of misschien kies je voor de Offline Escape Night met een Candlelit Concert, Movie night of de creatieve Kintsugi-workshop? Wat je ook kiest, HAU Week biedt je de kans om te ontsnappen, te ontspannen en te verbinden. Tijdens HAU Week nodigen we je uit om de druk van productiviteit, prestatie en perfectie buiten de deur te laten, geheel in Exhale-stijl. Wat kun je verwachten? Dagelijkse evenementen bij Exhale, met pop-up evenementen in de Aula en de Bibliotheek. Het HAU-programma bevat creatieve workshops, (acro)yoga en interactieve sessies die zich richten op community building en het verminderen van stress. Ook zal Connect elke werkdag in november van 12.00 tot 14.00 uur aanwezig zijn bij Exhale, dus als je met vragen zit over je studie, ontwikkeling en welzijn, kun je daar terecht. Of je nu op zoek bent naar rust in je hoofd, beweging, creativiteit of zinvolle gesprekken: wij staan voor je klaar. Inschrijven Je kunt je eenvoudig aanmelden via de How Are U - week event pagina . De aanmelding voor Exhale-evenementen verloopt via de website van Exhale. Laten we deze november samen inchecken, ontspannen en connecten – we zien je graag bij de How Are U-week! Zoek je hulp of ondersteuning tijdens je studie? De TU Delft biedt verschillende mogelijkheden voor begeleiding en ondersteuning tijdens je studie en helpt je ook bij je persoonlijke ontwikkeling en welzijn. Voor meer informatie over beschikbare middelen en initiatieven kun je terecht bij ‘Mijn studie en ik’ op de TU Delft Student Portal .

Hoe stormvloedkeringen Nederland veilig en leefbaar kunnen houden

Een veilige en leefbare delta, wie kiest daar niet voor? Stormvloedkeringen spelen hierin een cruciale rol. Toch zijn er veel keuzes die op korte termijn gemaakt moeten worden om de stormvloedkeringen in goede staat en functioneel houden, zodat ze ook op langere termijn de stijgende zeespiegel het hoofd bieden. Een nieuw project ontvangt voor vijf jaar financiering van NWO om de beste wegen naar een leefbare delta te verkennen. Stormvloedkeringen, zoals de Maeslantkering en de Oosterscheldekering, zijn essentieel voor de bescherming van Nederland tegen hoogwater vanaf zee. Het is de vraag hoe lang deze imposante constructies effectief blijven met in het achterhoofd de zeespiegelstijging, veroudering van de keringen en verandering van het omliggende gebied. Op de korte termijn zullen besluiten genomen moeten worden over onderhoud, terwijl op langere termijn gedacht moet worden over aanpassing of vervanging. Keringen en de achterliggende delta Binnen het project SSB-Δ (storm surge barrier delta) gaat een breed consortium uitzoeken onder welke condities de stormvloedkeringen Nederland nog veilig en leefbaar kunnen houden. Het consortium bestaat uit de universiteiten van Delft, Utrecht, en Rotterdam; de hogescholen van Rotterdam en Zeeland; kennisinstituten Deltares en TNO, alsmede Rijkswaterstaat, waterschappen en bedrijven. Bram van Prooijen, associate professor bij de TU Delft, gaat het onderzoek leiden: “Besluiten over de keringen zijn belangrijk voor de hele achterliggende delta. Juist die koppeling moet goed gemaakt worden. We hebben in dit project de kans om verschillende expertises bij elkaar te brengen en elkaar te versterken.” Nu oog voor de lange termijn Het onderzoek gaat daarmee niet alleen over wat de technische levensduur is van de keringen, maar ook over hoe de delta gaat veranderen en hoe de maatschappij hierover denkt. Zo brengen de onderzoekers beter in kaart hoe en wanneer welke beslissingen op korte termijn genomen moeten worden, met oog voor de lange termijn. Van Prooijen haalt het voorbeeld aan van reparaties voor een auto: “Denk aan het vervangen het motorblok. Erg kostbaar onderhoud, maar soms noodzakelijk om de auto veilig te kunnen blijven rijden. Maar is het de investering waard als je volgend jaar een nieuwe auto koopt? Of als je liever met de trein wilt gaan reizen? Voor de stormvloedkeringen zullen belangrijke keuzes gemaakt moeten worden. Wij willen daar een goede basis voor aanleveren.” Gefundeerde keuzes Het onderzoek biedt straks veel meer duidelijkheid over de mogelijke paden naar een leefbare delta en hoe de stormvloedkeringen daarin passen. Van Prooijen: “Dat biedt duidelijkheid, zodat we snellere en beter gefundeerde keuzes kunnen maken. Er worden nu veel proefballonnen opgelaten. Met de uitkomsten van storm surge barrier delta kunnen we bepalen met welke proefballonnen we concreet verder kunnen.” Experts opleiden Een van de stormvloedkeringen die in het onderzoek wordt meegenomen is de Maeslantkering. De verwachting is dat deze nog wel zo’n 50 jaar meegaat. Dat lijkt misschien ver weg, zo redeneert Van Prooijen, “maar de experts die hierover gaan beslissen moeten we nu opleiden. Dat zijn waarschijnlijk de promovendi van dit project.”