Blog Tim van der Hagen
Blog 2:
Aftrap van ons strategietraject
25/01/2017
Vorige week was de aftrap van ons strategietraject. Als eerste waren de adviesgroepen aan de beurt: we hebben in totaal 85 mensen van over de hele TU Delft gevraagd om in groepjes advies uit te brengen over thema’s als onderwijs & studenten, open wetenschap en financiën. En bij deze eerste bijeenkomst kregen zes van hen ieder drie minuten de tijd om hun visie voor de TU Delft over tien jaar met ons te delen.
Ik moest zelf als eerste het podium op, dus heette ik iedereen van harte welkom en probeerde uit te leggen wat het doel van de avond was. Nou twijfel ik of dat echt overkwam, want de microfoons waren zo hard afgesteld dat ik mijn eigen stem door de zaal heen hoorde dreunen. Ach, het is haast een traditie (en geen prettige voor gevoelige oren): is er een bijeenkomst van de TU Delft, dan gaat er iets mis met het geluid.
Op naar de sprekers dan maar. Ik kan niet op iedereen ingaan hier, maar een paar dingen zijn me heel erg bijgebleven. Ten eerste hoe positief iedereen is. Mensen willen echt bijdragen aan de toekomst van onze organisatie. Ten tweede, veel sprekers hadden niet alleen een duidelijk beeld van de TU Delft in 2027, maar ook al een idee van hoe we daar naar toe kunnen. Ik denk dat dat de oplossingsgerichte ingenieur in ons allemaal is.
“Strategische allianties zijn belangrijker dan ooit en interdisciplinariteit is cruciaal”, sprak Philomena Bluyssen. “Over tien jaar moet onze universiteit een ware afspiegeling van de samenleving zijn”, vond Felienne Hermans, doelend op diversiteit. “We moeten mensen meer betrekken bij wat we doen…om ze te laten zien hoe belangrijk het is”, stelde Gary Steele. En persoonlijk vond ik de visie van Margo Strijbosch heel aantrekkelijk: “Over tien jaar tijd kloppen de beste studenten en wetenschappers bij ons aan om hier te mogen komen werken en studeren.”
De rest van de aanwezigen moest natuurlijk ook aan de bak. Zij kregen intrigerende vragen voorgeschoteld als “Heeft er een TU Delft-wetenschapper in 2027 een Nobelprijs gewonnen?” En wat denk je, 79% antwoordde met “ja”. Daar word ik nou helemaal blij van. Evenzo dacht 66% dat we in 2027 maar liefst 20 miljoen per jaar zullen binnenhalen uit bronnen als crowdfunding en giften van alumni. Zoals Robin Tamak zei: “Als we die Nobelprijs winnen, zal dat wel lukken, ja.”
Ten slotte vroegen we iedereen om hun visie voor de TU Delft in een of twee woorden te vatten en daar hebben we vervolgens een woordwolk van gemaakt . Blijkbaar was “leiderschap” het meeste genoemd, er is dus werk aan de winkel voor mij.
Wordt vervolgd.
Blog 1:
Introductie
01/12/2016
Heb je het filmpje gezien over onze plannen voor het schrijven van een nieuw strategisch kader?
Als je het gezien hebt, dan weet je dat ik vind dat excellentie een belangrijke rol moet spelen in onze toekomst als organisatie. Maar ik krijg vaak vragen over dat woord ‘excellentie’. Hoe ga je die excellentie dan meten, willen mensen weten. En wat gebeurt er dan als je de standaard niet haalt? Dat misverstand wil ik graag uit de weg ruimen. Er is geen maatstaf voor excellentie. Het is geen lat waar je overheen moet springen of onderdoor moet limbo-en. Het gaat meer om een sfeer. Excellentie werkt aanstekelijk, net zoals je wanneer er iemand lacht en iedereen in de kamer mee gaat lachen. En ja, het is toch ook gewoon leuk om uit te blinken in wat je doet.
Ik denk dat we ons werk moeten benaderen als het spelen van een instrument. Je oefent en oefent en wordt er steeds beter in. Je promoveert van simpele oefenstukken naar echte muziekstukken. Je speelt met andere mensen samen, thuis of misschien zelfs op een podium. En dan, op een dag, vind je dat het tijd is om eens een ander instrument te proberen, omwille van de variatie, of als uitdaging.
Ik zou kunnen blijven doorgaan met deze metafoor. Ik zou me zelfs kunnen inbeelden dat ik de Grote Dirigent van dit universiteitsorkest ben. Maar jullie begrijpen me zo ook wel, dus ik zal er niet op blijven tamboereren.
Het gaat natuurlijk niet alleen over kwaliteit, en zeker ook niet alleen over mij. Het gaat over de toekomst van onze universiteit, en dat gaat ons allemaal aan. Daarom zou ik de komende maanden graag van iedereen horen wat jullie denken dat belangrijk is voor die toekomst. De vorige keer heette ons strategische document de Roadmap 2020. Dat klonk mooi en ver weg, maar het staat al weer haast voor de deur. Tijd dus om verder te kijken en te zien waar we naar op weg zijn.
Dit keer gaan we eerst op een kleine Roadshow en we komen ook bij jou in de buurt. Ik hoop dat je met ons in gesprek gaat, want wij hebben jouw inbreng nodig. Niemand kan echt in de toekomst kijken, maar we moeten onszelf ervoor toerusten, en hem helpen vormgeven.
Misschien kan ik nu maar beter stoppen, voor ik in een andere metafoor verzand raak. Tot ziens op de Roadshow ?!
