Emeritus hoogleraar Sietsma schenkt Jacob Wallenberg beurs aan afdeling Materials Science and Engineering
Gedurende 36 jaar werkte hoogleraar Jilt Sietsma bij de afdeling Materials Science and Engineering (MSE) van de TU Delft. Een toegewijde wetenschapper, docent en mentor met oog voor het maatschappelijk belang. Zijn recente subsidie van de Jacob Wallenberg Foundation schonk hij aan de afdeling en maakte een upgrade van een van de optische microscopen mogelijk waar studenten en onderzoekers nog jaren van kunnen profiteren.
Hoogleraar Jilt Sietsma, officieel sinds het voorjaar gepensioneerd, kwam voor het eerst naar de TU Delft als student in 1974. Na zijn promotie aan het Energieonderzoek Centrum Nederland en een korte periode in het bedrijfsleven keerde hij in 1987 terug naar de TU Delft als universitair docent. Sindsdien werkt hij bij de afdeling MSE, waar zijn onderzoek zich de afgelopen 25 jaar voornamelijk heeft gericht op staal. "Ik vind het onderwerp erg interessant omdat staal veel uitdagingen biedt die van wetenschappelijk en maatschappelijk belang zijn. Daarnaast vind ik het ontzettend leuk om met jonge mensen te werken", zegt Sietsma. "Het is uitdagend, maar het is ook leuk om jonge mensen te zien ontwikkelen en doorgroeien naar een volgend stadium in hun carrière."
De subsidie van de Jacob Wallenberg Foundation kwam volgens Sietsma onverwacht. De stichting is in 1974 opgericht door het Zweedse bedrijf SKF, een belangrijke industriële partner van de MSE-afdeling, en ondersteunt onderzoek in de materiaalkunde. "Ik heb door de jaren heen veel samengewerkt met SKF en iemand daar nam het initiatief om mij voor te dragen voor de beurs zonder dat ik ervan wist", zegt hij. "Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt en was aangenaam verrast."
Upgrade en impact
Het was laboratoriummanager Durga Mainali van de optische microscopie die op het idee kwam om de microscoop te upgraden, aldus Sietsma. "Een stereolichtmicroscoop is een goede oplossing voor zowel macroscopische als microscopische analyse voor alle soorten materialen", zegt Mainali. Met de subsidie en een extra bijdrage van de afdeling MSE kochten ze een nieuwe camera, software en monitor voor de bestaande Olympus SZX9 optische stereomicroscoop die al een aantal jaren niet meer werd gebruikt. "Dit zal onze studenten zeker helpen bij hun onderzoek," zei Mainali. "Wij, als afdeling, hebben het geluk gehad om Jilt als collega te hebben en ik wens hem veel succes met zijn pensioen."
Jilt staat bekend om zijn uitmuntende wetenschappelijke bijdragen, die van enorme kwaliteit en impact zijn en fundamenteel onderzoek en toepassing optimaal combineren
Professor Maria Santofimia Navarro
Maar Sietsma's nalatenschap gaat verder dan de genereuze gift van de beurs, zegt hoogleraar Maria Santofimia Navarro. "Jilt staat bekend om zijn uitmuntende wetenschappelijke bijdragen, die van enorme kwaliteit en impact zijn en fundamenteel onderzoek en toepassing optimaal combineren. Zijn buitengewone rol in het onderzoek en de ontwikkeling van staal op nationaal en internationaal niveau staat buiten kijf. Hij staat ook vooral bekend om zijn menselijkheid. Jilt zet zichzelf zelden in het middelpunt van de belangstelling. Hij geeft anderen graag de kans om te laten zien wat ze in huis hebben. Jilt wordt door studenten beschouwd als een uitstekende en inspirerende docent en wordt door de onderzoekers die hij heeft begeleid herinnerd als een buitengewone mentor."
Reflecties
Pensionering is een overgang voor Sietsma, die nog steeds verschillende promovendi adviseert, betrokken is bij de nieuwe campus van de TU Delft in Den Haag en in de stuurgroep zit van het landelijke programma Groeien met Groen Staal. Terugkijkend op de impact van zijn carrière vertelt Sietsma: "De manier waarop ik het zie is dat de wetenschappelijke informatie die ontwikkeld is door mijn werk de wereld niet heeft veranderd, maar het helpt om metalen beter te begrijpen. De kennis over metalen is verbeterd en ik heb daar een steentje aan bijgedragen. Wat ik ook heb geprobeerd is om jonge mensen op te leiden als ingenieur, als wetenschapper, als persoon, ook met het oog op het maatschappelijk belang. Ik wilde ze niet alleen leren over metalen, maar dat ze ook weten wat het betekent om ingenieur of dokter te zijn in de maatschappij. Ik heb geprobeerd ze klaar te stomen voor de materiaaltransitie naar duurzaamheid die ze de komende decennia of zelfs decennium moeten maken."