Dit verhaal maakt deel uit van een groter artikel over het ontwerpen van de treinstations van de toekomst. Lees het volledige artikel hier.
Halina vindt treinstations fascinerende plekken omdat “ze de grens tussen schalen doen vervagen: van regionaal naar lokaal, van gemeenschap naar persoon, en van stad naar gebouw.” Haar PhD gaat over het verbeteren van de data-integratie in het duurzame (her)ontwerp van stations en hun omgeving. Ze besloot zich te richten op ingebedde CO2: simpel gezegd, de CO2 die wordt uitgestoten tijdens de productie van bouwmaterialen en het assembleren van structuren. “Deze processen veroorzaken een significant deel van de wereldwijde uitstoot, waardoor dit een van de grootste uitdagingen is in onze transitie naar een CO2-neutrale samenleving.” Halina creëerde Low-Carbon Stations, een openbare data-hub van haar onderzoek naar ingebedde CO2, met Rotterdam Lombardijen als casus. De hub onderbouwt haar methode om de CO2-uitstoot bij het (her)ontwerp van stations te minimaliseren.
Halina maakte een gedetailleerde dataset van treinstation Rotterdam Lombardijen en omgeving, ter ondersteuning van een CO2-arm herontwerp. “Dit is één van 13 stations in Rotterdam met naderende (her)ontwikkelingsplannen. Idealiter gebeurt al deze bouw zo CO2-neutraal mogelijk.” | Afbeeldingen gemaakt door en eigendom van Halina Veloso e Zárate.
Voor de nabije toekomst kunnen Halina's ontwerpmethoden architecten en planners helpen om data te integreren in het (her)ontwerp van stationsgebieden: “Niet alleen CO2-data, maar ook gebruikersperspectieven. Want CO2-arme stations moeten nog steeds rekening houden met de behoeften en wensen van mensen.” Ze geeft voorbeelden van het effect van deze herschikking van prioriteiten op de beslissingen van ontwerpers: “Meer gebruik van natuurlijke materialen; bestaande structuren hergebruiken; nieuwe structuren ontwerpen voor eenvoudige demontage en recycling; en lichtere, minder materiaal-intensieve ontwerpen.” Halina streeft ernaar dat haar onderzoeksmethoden schaalbaar worden en overal in het Nederlandse transportnetwerk worden toegepast. Zo wil ze bijdragen aan het verminderen van de CO2-uitstoot in de nationale bebouwde omgeving.
PhD-kandidaat Halina Veloso e Zárate
“Mijn moeder is architect en stedenbouwkundige. Al toen ik heel jong was, nam ze me mee op excursies en betrok ze me bij haar werk: kun je de huizen met platte daken in deze straat tellen?”
Halina groeide op in een geplande stad in Brazilië, maar verhuisde naar Los Angeles voor haar masteropleiding. Hiervoor werkte ze fulltime in een team van 12 studenten aan een visie voor het duurzaam ontwikkelen van de stad. Na afloop werkte Halina als stedelijk ontwerper en kwam ze tot een besef: “Stedenbouwkundigen vergeten vaak om onderzoek te doen naar de mening van, en impact op, bewoners.” Ze startte een onderzoek en ontdekte veel problemen. “Bijvoorbeeld, als een stoep gebarsten is of onderbroken door trappen, is een route van en naar een station niet toegankelijk voor ouderen of gezinnen met kinderwagens.” Dit bevestigde haar overtuiging dat een mensgericht ontwerp cruciaal is voor een CO2-arme stedelijke ontwikkeling.
Halina Veloso e Zárate
“Mijn moeder is architect en stedenbouwkundige. Al toen ik heel jong was, nam ze me mee op excursies en betrok ze me bij haar werk: kun je de huizen met platte daken in deze straat tellen?”