Een circulaire economie voor plastic
In de afgelopen decennia is een groot aantal industrieën afhankelijk geworden van plastic. Dit plastic wordt grotendeels verwerkt in objecten met een relatief korte levensduur, zoals verpakkingsmaterialen. Wanneer plastic producten hun end-oflife bereiken, betekent dit niet alleen een verlies van economische waarde maar ook een negatief effect op het milieu. Adequate verzamel- en sorteeracties zijn noodzakelijk om een circulaire economie voor plastic te realiseren. Master student Yuri van Engelshoven, gesteund door Stichting Verpakking en Milieu, presenteert in zijn afstudeerwerk een veelbelovende nieuwe aanpak om plastic in de toekomst nauwkeuriger te kunnen scheiden.
Ik heb een passie voor ondernemerschap in combinatie met maatschappelijke impact. Ik wil met mijn afstudeeronderzoek vooral de boodschap aan onderzoekers meegeven om verder te denken in het scheiden van plastic en dat dit móét gebeuren om een circulaire economie te realiseren
Yuri van Engelshoven
Sorteren op dichtheid
De onderzoeksgroep TU Delft Resources & Recycling, onder leiding van prof.dr. Peter Rem, ontwikkelde eerder een nieuw soort dichtheidsscheidingstechnologie genaamd MDS dat verpakkingsplastics op verschil in dichtheid kan scheiden. Deze technologie wordt momenteel op industriële schaal in de markt geïntroduceerd. 50% van het huishoudelijk verpakkingsafval van Amsterdam wordt nu middels deze scheidingstechnologie gesorteerd. Echter, aanvullende scheiding op andere materiaaleigenschappen zoals kleur en mechanische eigenschappen is ook hard nodig om het gebruikte plastic voor de originele of een gelijkwaardige toepassing geschikt te maken. Om dit te realiseren zijn er een aantal parallelle onderzoeken gestart, waaronder het afstudeeronderzoek van Yuri.
Spectaculaire resultaten
Yuri heeft onderzocht hoeveel eigenschappen je uit verpakkingsplastics kunt aflezen met behulp van moderne infra-rood sensoren. De resultaten van zijn afstudeeronderzoek zijn spectaculair: het blijkt haalbaar om met behulp van infra-rood sensoren vast te stellen wat de oorspronkelijke functie van het plastic geweest is. Denk bijvoorbeeld aan plastic dat gebruikt is voor een deksel van een kwarkbakje versus een dop van een fles. Het dekseltje moet buigbaar zijn, de dop niet. Plastics hebben verschillende eigenschappen en met deze techniek kan er straks nauwkeurig voorspeld worden welke stukjes plastic voor welke toepassing gerecycled kunnen worden. Yuri is waarschijnlijk de eerste onderzoeker die deze methodiek heeft toegepast op verpakkingsmateriaal. “Het zou geweldig zijn als we, op basis van deze techniek, in de toekomst kunnen identificeren van welk bedrijf of merk het plastic afval afkomstig is. Dan zouden we bijvoorbeeld alle stukjes plastic afkomstig van een bepaald merk shampoo flessen terug kunnen geven aan de producent. Dit is meteen een incentive voor de producent om te investeren in plastic wat beter recyclebaar is”, aldus Yuri.
Eigen masterprogramma én een eigen bedrijf
Zo’n 3,5 jaar geleden startte Yuri zowel zijn master aan de Faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen als zijn eigen bedrijf Polytential. Na het volgen van een aantal ondernemersvakken besloot hij niet in de track Water Management af te studeren, maar om zijn eigen masterprogramma samen te stellen, gericht op waste management, data science en entrepreneurship. Op 3 mei jl. studeerde hij cum laude af. Zijn eigen bedrijf is tijdens zijn studietijd ook zeker niet stil blijven staan: het bedrijf bestaat inmiddels uit 11 werknemers. Met behulp van Artificial Intelligence maakt het bedrijf algoritmes om plastic nauwkeurig te onderscheiden. Net als in zijn afstudeeronderzoek maakt Polytential gebruik van sensorische data. Hun product, de Virtual Chemist, helpt recyclers inzicht te krijgen in de samenstelling van het plastic afval, om zo de mate van vervuiling te kunnen bepalen. Deze kwaliteitsanalyse helpt de recyclers om hun productieproces te verbeteren en een hoogwaardiger eindproduct te produceren.