Archief

The ability of a cell to separate its own matter from its surroundings is a basic requirement for life. A team of researchers at AMOLF and Delft University of Technology have managed to create a synthetic container, or lipid vesicle, that is able to hold a range of different biological systems: from a cytoskeleton to entire E.coli bacteria. Their findings on this optimized cDICE method, which has the potential to reveal the inner workings of life, are published in ACS Synthetic Biology on DATE.

Twee (voormalig) onderzoekers van TNW, Mario Avellaneda Sarrio (Bionanoscience) en Mario Gely (Quantum Nanoscience), hebben van NWO een felbegeerde Rubicon-beurs gekregen.

“Voor mij was het afgelopen jaar heel leuk. Ik bied ICT-ondersteuning op het gebied van onderzoek en onderwijs, en daar had ik alle ruimte voor. Over thuiswerken was ik in eerste instantie enthousiast. Ik vond het bijvoorbeeld fijn om met mijn twee pubermeiden te kunnen lunchen. Maar half mei vorig jaar belandde ik in een zwaar negatieve bui. Wat ik miste waren de spontane contacten en de inspiratie die je daaruit haalt. Verstoken van externe invloeden stomp je af. Voor mij was de oplossing om één dag per week naar kantoor te gaan.

“In februari 2020 waren mijn collega’s en ik net begonnen met ons gloednieuwe vak Systems Engineering. Na drie colleges kregen we op een vrijdag te horen dat we de maandag daarop de overstap naar online lesgeven moesten maken. Dus zijn we bij elkaar gekomen en hebben we in het weekend alles geregeld en vervolgens de switch gemaakt. Ik was erg trots op mijn collega’s en onze 250 studenten, die zich enorm flexibel opstelden! Iedereen werkte samen en zorgde ervoor dat het werkte. Daar heb ik heel goede herinneringen aan.

“Ik vond het afgelopen jaar erg interessant. In mijn ervaring is de TU Delft een hele stabiele omgeving. Door Covid moesten dingen die geoptimaliseerd waren voor een bepaalde werkwijze ineens anders. Plotseling was er ruimte om processen creatiever in te vullen. Daar krijg ik energie van. Mijn groep bleek heel wendbaar te zijn en heeft zich snel aangepast. In plaats experimenten zijn we ons bijvoorbeeld meer gaan richten op modellering en machine learning.

“Of ik in het bestuur van studievereniging TG was gegaan als ik had geweten hoe het zou lopen? Ja, zeker. Het was misschien niet helemaal waar ik ‘ja’ tegen zei, een jaar of wat geleden. En natuurlijk had ik het liefst ook feesten gehad met grote groepen studenten. Maar het was een mooie en leuke ervaring. Ergens had het ook wel wat, op deze manier, want je kunt niet een kant-en-klaar draaiboek volgen. Je moet creatief zijn.

Hoe materialen zich gedragen hangt af van de wisselwerking van talloze atomen. Je zou dit kunnen zien als een gigantisch groepsgesprek waarbij de atomen voortdurend quantuminformatie uitwisselen. Onderzoekers van de TU Delft, in samenwerking met de RWTH Aachen Universiteit en het Research Center Jülich, zijn er nu in geslaagd een gesprek tussen twee atomen te onderscheppen. Op 28 mei presenteren zij hun bevindingen in Science.

Het is Delftse onderzoekers voor het eerst gelukt om met licht een driedimensionaal beeld te maken van een cellulair onderdeel. Het gaat om het zogeheten ‘kernporiecomplex’ (nuclear pore complex), tunneltjes die het verkeer van en naar de celkern faciliteren. Het in 3D bestuderen van celonderdelen kan onder meer helpen bij het achterhalen van de oorzaak van verschillende ziekten. De onderzoekers hebben hun bevindingen gepubliceerd in Nature Communications.

Hoe werken onze hersenen? Een internationaal team van onderzoekers, waaronder hoofdauteur Daan Brinks van de TU Delft, heeft een volgende stap gezet in de beantwoording van die vraag. Ze hebben een nieuw instrument ontwikkeld waarmee ze elektrische signalen in de hersenen kunnen afbeelden met een nooit eerder vertoonde combinatie van precisie, resolutie, gevoeligheid en diepte.

Een microscoop die Antoni van Leeuwenhoek gebruikte voor baanbrekend onderzoek bevat een verrassend gewone lens. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van Rijksmuseum Boerhaave en de TU Delft. Het resultaat is opmerkelijk, omdat Van Leeuwenhoek (1632-1723) andere onderzoekers wijsmaakte dat zijn instrumenten uitzonderlijk waren. Daardoor is er meer dan driehonderd jaar gespeculeerd over zijn lenzenmaakmethode. De resultaten van het onderzoek zijn op 14 mei gepubliceerd in Science Advances.