Na Delft - Joris Thijssen

Joris Thijssen raakt gefascineerd door ruimtevaart als hij als kind hoort dat Wubbo Ockels astronaut wordt. Zijn studie brengt hem echter niet naar de ruimte, maar naar Greenpeace. 

Thijssen vindt dat er meer is dan studeren en gaat na zijn tweede jaar een jaartje reizen. Het zet hem aan het denken over wat de mensheid de aarde ‘aandoet’ en hij besluit als vrijwilliger aan de slag te gaan bij Greenpeace, naast zijn studie. De milieuactivist in Thijssen is geboren.

In 2000 studeert hij, jawel, bij Ockels af op het doorlichten van het ontwerp van de maanlander die met de Ariane4-raket naar de Zuidpool van de maan zou gaan. Hij onderzoekt of het ook een Ariane5-missie kan zijn met extra satellieten en hoe de raket dan vanuit een baan rond de aarde naar de maan kan vliegen.

Daarna gaat Thijssen met Greenpeace zes weken naar Rusland om publiciteit te zoeken voor weggelekte olie van Shell. Met een andere TU-alumnus, de latere PvdA-politicus Diederik Samsom, verricht hij in Frankrijk metingen naar radioactiviteit bij een lozingspijp.

Terug in Nederland kan hij als typist bij Greenpeace beginnen. Van ‘oude rotten in het vak’ leert hij wat campagnevoeren is. Zijn studie komt daarbij van pas. “We maken een analyse van het milieuprobleem, zoeken een oplossing en rekenen daar aan”, zegt hij. Binnen een jaar is hij campagneleider, eerst voor kernenergie, daarna voor klimaatverandering.

Zijn studie komt van pas bij het actievoeren

Toch denkt Thijssen nog lang na of hij wat moet doen met zijn ingenieursopleiding. Hij solliciteert in 2003 in Engeland bij Astrium, de civiele ruimtevaarttak van het Europese defensiebedrijf EADS, waar hij stage heeft gelopen. Een dag voordat hij er zal beginnen, krijgt hij een telefoontje dat hij niet hoeft te komen vanwege bezuinigingen.

Greenpeace ziet hem graag terugkeren als campagneleider. Hij helpt in 2007 het kantoor in China en werkt vervolgens met twintig kantoren wereldwijd bij Greenpeace International, totdat hij vader wordt en minder wil reizen. Het ‘mysterie van het managen’, zoals hij dat noemt, lonkt. Hij wordt campagnedirecteur en in 2016 directeur van Greenpeace Nederland.

Pal daarna spant hij met anderen tussen twee windmolens in de Eemshaven een lijn van vijfhonderd meter om er daarna 24 uur lang in een klimgordel aan te hangen, om een steenkolenschip tegen te houden. “Mijn tofste actie.”