Jacobus H. van ’t Hoff
Dr. Ir. Jacobus Henricus (Henry) van ’t Hoff studeerde in 1871 af aan de TU Delft (toen de Polytechnische School), Scheikundige Technologie. Na een jaar gewerkt en gestudeerd te hebben in Leiden vertrok hij naar Bonn waar hij werkte in het beroemde laboratorium van Friedrich Kekulé. Daarna werkte hij ook onder Charles-Adolphe Wurtz in Parijs. Hij promoveerde in 1874 in Utrecht. De titel van zijn proefschrift was ‘Bijdrage tot de kennis van het cyaanazijnzuur en het malonzuur’.
Van 't Hoff is - samen met de Franse scheikundige Joseph Achille Le Bel - de grondlegger van de stereochemie, die vooral voor de biologie van groot belang is. In 1885 werd hij verkozen tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, KNAW.
Van ’t Hoff krijgt deze award omdat hij de eerste winnaar van de Nobelprijs in scheikunde is.