Het is lente in de Botanische Tuin
De Sarcococa hookeriana var. “Humilis”, Iris reticulata en de Parrotia persica staan in bloei. De Tuin is een gastvrije en leerzame oase van rust in de drukke stad.
De Botanische Tuin van de TU Delft ligt aan het Rijn-Schiekanaal, vlakbij de Oostpoort en op loopafstand van de moderne TU-campus. De tuin werd in 2017 honderd jaar geleden aangelegd samen met het gebouw waar de tuin achter ligt, en met de stadswijk Wippolder. Het terrein was oorspronkelijk een drassig weiland met ernaast de kruidentuin voor Delftse apothekers. De Botanische Tuin is nu ongeveer 2,5 ha groot. Het is de grootste aaneengesloten groene ruimte bij de Delftse binnenstad.
Sarcococa hookeriana var. “Humilis”
De zoete geur van een vleesplant
Misschien heb je je in het voorbijgaan van de ingang van de Tuin in dit jaargetijde al wel ‘ns afgevraagd waar die sterke zoete geur vandaan kwam? Van deze bloempjes, klein en onopvallend. Vleesplant wordt ie genoemd, de Latijnse naam is Sarcococa hookeriana var. “Humilis”.
Deze groenblijvende heester is inheems in Afghanistan en sinds het eind van de negentiende eeuw in cultuur in Europa. Bijen fourageren (dat is een biologische term voor het regelmatig terugkeren en zoeken van voedsel door dieren) op de bloemen.
De Parrotia persica
De Parrotia persica, de vroege voorbode van de lente
Onveranderlijk trouw verschijnen deze bloempjes als een vroege voorbode van de lente. Parrotia persica is zoals de naam doet vermoeden afkomstig uit Perzië. De diameter van zo’n bloempje is ruim een centimeter.
De plant is een neef/nicht van de bekende Toverhazelaar, beide telg uit de familie van de Hamamelidaceae, één van families van de Nederlandse plantencollectie die de Botanische Tuin in zijn beheer heeft.
Iris reticulata ‘Harmony'
Deze vroege voorjaarsbloeier heet Iris reticulata ‘Harmony'
De soort komt uit de Kaukasus, Turkije, Iran en Noord-Irak. Zij is vernoemd naar Griekse godin van de regenboog Iris. Het epitheton, d.w.z. het tweede deel van de Latijnse plantnaam, reticulata, is de term voor de netvormige tekening van de droge bol. De bloem geurt zoet. In het late voorjaar verdwijnen de bovengrondse delen en gaat de plant in rust.
een hommel op Zilverdistel, Carlina acaulis
Hoe staat het met de bijen in de Tuin?
Rond Nieuwjaar waren alle volkjes nog in leven. Sommige groot, andere klein. Als het niet te koud is wordt begin maart opnieuw gecheckt; kleine volken zullen aanhoudende koude niet overleven. Begin april is het moment om goede volken te herkennen. Als in de tussentijd ijverig stuifmeel wordt gehaald is dat een goed teken en als het weer meewerkt zullen sterke volken in mei nectar halen. Op deze bovenstaande augustus-foto, geen bij maar een familielid, de hommel op Zilverdistel, Carlina acaulis.
