Urban Architecture
Urban Architecture bestudeert middelgrote locaties in de stad die onbereikbaar blijven voor de reguliere stedenbouwkundige instrumenten, en waar de verwachtingen van het stedelijk ontwerp alleen door architectuur kunnen worden ingelost. Het toevoegen van een gebouw aan deze locaties betekent het (her-)ontwerp van hun omgeving.
Urban Architecture kiest voor betrokkenheid bij stedelijke uitdagingen en hanteert een brede waaier van concepten, methoden en werkwijzen in de theorie en praktijk van de architectuur. We leggen ons niet toe op invullingen binnen de lijnen van een stadsplan. We zoeken veeleer plaatsen waar het stadsplan te kort schiet en om interventies vraagt die tegelijk de publieke, private en collectieve sfeer articuleren. We erkennen dat het ontwerp van een gebouw inhoudt dat je de omringende omgeving schept en beïnvloedt. Plekken moeten geïnterpreteerd en beoordeeld worden, zodat het nieuw toegevoegde gebouw ze kan vervolledigen of net wijzigen. Urban Architecture bestudeert hoe het bouwwerk zich verhoudt tot bestaande structuren, hoe het tussenkomt in de verschillende schalen van de stad en hoe het materiële verwantschappen tot stand brengt.
We beschouwen architectuur als een praktijk van verzamelen, samenstellen en hergebruiken. We streven naar optimaal gebruik van de sociale en fysieke hulpbronnen die bij de locatie worden aangetroffen. Daartoe behoren gebouwen vlakbij en verder weg, bestaand of verbeeld, maar ook technieken en materialen, sociale netwerken, gebruikspatronen en woongedrag. Bij de studie van ontwerpmogelijkheden kan kennis worden ontleend aan andere, ook niet uitgevoerde ontwerpen voor gelijkaardige locaties. Op eenzelfde wijze is de aanwezigheid van oudere gebouwen een stimulans: doordat ze gebouwd werden onder andere condities en aangepast aan maatschappelijke verandering, dagen ze onze hedendaagse vooroordelen uit. Ze kunnen een eenzijdige visie voorkomen en aanzetten tot een veelzijdige stad. Of een gebouw wel of niet moet worden gesloopt en hoe het kan worden hergebruikt zijn dan ook vragen van vitaal belang.
We beseffen dat de architectuur van de stad voortkomt uit en bijdraagt tot dagelijkse interacties, sociale patronen en kansen voor collectieve en persoonlijke ontplooiing. In de hedendaagse stad zijn zulke kansen niet gelijk verdeeld. Daarom kiest Urban Architecture bij voorkeur stedelijke locaties waar ‘het recht op de stad’, zoals Henri Lefebvre het zei, versterking behoeft.
Om dit te bereiken staan we voor een architectuur die anticipeert op haar gebruik en de ervaring opzoekt. Haar nieuwheid put uit het geheugen. Ze is polyvalent en tegelijk karaktervol, economisch maar niet armoedig, specifiek zonder willekeurig te zijn.
