De toekomstvisie van burgers en experts op de stadontwikkeling ligt vaak mijlenver uiteen. Toch zijn ze spelenderwijs met elkaar te verzoenen, gelooft promovendus Ekim Tan. Formele en informele belanghebbenden vinden elkaar in haar zelf ontwikkelde stadsspel “Play the City” .
Koning Willem Alexander ontketende met zijn eerste troonrede een brede discussie door het onderwerp ‘participatiemaatschappij’ aan te snijden. Als de overheid terugtreedt, hoe groot moet de rol van de burger dan worden? En hoe geef je die nieuwe rol vorm in de stadsontwikkeling? Het ‘Generatief Stadsspel’ van Ekim Tan geeft een mogelijk antwoord. In haar proefschrift “Negotiation and Design for the Self-Organizing City” draait het allemaal om zelforganisatie. Dat is volgens haar de nieuwe vorm van participatie. De discussie moet niet gaan over ‘top-down’ of ‘bottom-up’ plannen van steden, maar over methodes om steden samen te ontwikkelen.
Omdat de mens volgens haar speels van nature is, bedacht ze Play the City. Het stadsspel zorgt ervoor dat experts en leken spelenderwijs oplossingen bedenken voor stedelijke problemen. Door gebruik van visuele communicatie en eenvoudige taal, kunnen ze in Play the City samenwerken zonder jargon. Door bundeling van professionele en persoonlijke kennis ontstaat collectieve intelligentie. Spelers met conflicterende belangen kunnen daardoor toch tot gedeelde visies komen. Dat biedt grote voordelen: het draagvlak wordt verbreed en de duur en de kosten van planvormingtrajecten beperkt.
In haar proefschrift is de ontwikkeling van de methode te volgen aan de hand van zes spellen. Die zijn elk ontworpen om mensen te ondersteunen met een plan voor de stad – van architecten tot buurtverenigingen, wooncorporaties, culturele instellingen en gemeentebesturen.
In de afgelopen vijf jaar is het Generatief Stadsspel in verschillende steden uitgetest, waaronder Amsterdam, Almere, Den Haag, Brussel, Istanbul en Tirana. Daaruit bleek dat het spel in sterk uiteenlopende en complexe stedelijke situaties toepasbaar is. Play Rotterdam bijvoorbeeld gebruikte ontwerpoplossingen uit het spel voor herstructurering van een volksbuurt, terwijl in de Turkse versie - Yap-Yaşa - belanghebbenden meespeelden bij transformatie van Istanbuls zelfgebouwde wijken. In Play Noord onderzochten kleinschalige initiatiefnemers hoe ze een vastgelopen Amsterdams masterplan weer vlot konden trekken.
Doelstelling van de promovendus is dat Play the City een onmisbaar onderdeel wordt van het stedelijke besluitvormingsproces. Daartoe is de Stichting Play the City opgericht.