Projectdocent: een unieke wisselwerking tussen docenten en studenten
Het eerste jaar van de bachelor Werktuigbouwkunde kent drie ontwerpvakken waarin de studenten zelf aan de slag gaan. Een operatie waarbij bijna achthonderd studenten onderdelen, gereedschap en begeleiding nodig hebben. Projectdocenten zijn hierbij onmisbaar. Zij ondersteunen de studenten bij de realisatie van hun eigen ideeën. Daarvoor moeten zij zelf regelmatig een beroep doen op alle kennis die zij hebben. Werner van de Sande, Gabri Keijts en Gillian Saunders delen hun ervaringen als projectdocent.
Ontwikkeling studenten
Gillian Saunders heeft Lucht- en Ruimtevaarttechniek gestudeerd. Ze is altijd docent geweest, met een kort uitstapje naar het bedrijfsleven. De laatste jaren is ze docent bij Cognitive Robotics. Ze ziet veel voordelen van onderwijs met projectdocenten: ‘Je merkt het verschil, studenten die al projectonderwijs hebben gehad, kunnen al veel meer gestructureerd werken. Ze hebben meer zelfstandigheid en spreken elkaar makkelijker aan op ieders verantwoordelijkheid, want uiteindelijk moet de opdracht gewoon af. Het is een belangrijk onderdeel van het proces van volwassen worden. Bovendien helpt het werken in groepjes om studenten zich thuis te laten voelen. En je ziet ze ook echt landen. Studenten ontdekken waar ze goed in zijn; Computer Aided Design (CAD), regelen of bijvoorbeeld modelleren.
Je leert de studenten niet alleen waarom iets op een bepaalde manier werkt maar je leert ze steeds meer als ingenieur denken. Denk daarbij aan de ontwerpvoorwaarden, hoe pak ik het (structureel) aan. Ondertussen bouwen ze zelfvertrouwen op, want tijdens de opdrachten bouwen ze echt zelf. En daarbij is de rol van de projectdocent, waarbij je echt dichtbij staat, veel contact hebt en benaderbaar bent, zeer belangrijk.’
Gemeenschappelijke gedrevenheid voor onderwijs
Gabri Keijts is eigenaar van Keijts Technics, een bedrijf dat zich bezighoudt met het ontwerpen en maken van bijzondere proefopstellingen en apparaten. Daarnaast maakt hij sinds begin van dit studiejaar, 8 uur in de week tijd vrij voor zijn werk als projectdocent. Gabri: ‘Ik zag een vacature op de website van de TU Delft en dacht, dat is een hele leuke baan. Ik vond het altijd al leuk om de ontwikkeling bij jonge collega’s te zien en te voeden, daarom sprak dit me ook aan. Daarnaast gaat mijn hart sneller kloppen bij het meenemen van mensen in technische oplossingen. Niet dat ik alles al weet, ik leer hier ook elke keer bij.
Je geeft feedback en wijst de weg naar hoe het beter kan, hoe het mooier kan. Onderwijs geven, ik wist niet dat het zo leuk was!
Gabri Keijts
Het werk geeft veel voldoening. Het is verbazingwekkend wat voor leercurve deze jonge mensen hebben. Ik had laatst een groepje met studenten die nog nooit een kogellager van dichtbij hadden gezien. Vervolgens draaien ze twee mooie passingen en die gaan er strak in, het paste gewoon! Soms heb je er een groepje bij waarvan je ziet dat het minder goed gaat. Daar heb je dan een coachgesprek mee. Techneuten onderling maken bijna nooit ruzie. Maar soms moeten ze nog leren hoe het werkt in een groepsverband. En dan is het fijn dat je als projectdocent naast de studenten staat, je maakt echt contact met ze. Je geeft feedback en wijst de weg naar hoe het beter kan, hoe het mooier kan. Onderwijs geven, ik wist niet dat het zo leuk was!’
Eclectische mix van doceren
Werner van de Sande, is docent bij PME en begeleidt master studenten, daarnaast is hij projectdocent in het bachelor onderwijs. Werner: ‘Het leuke aan het werken als projectdocent is dat elke projectdocent de focus ergens anders op legt. De een is bijvoorbeeld echt met het maken bezig. Ikzelf heb een bachelor in Industrieel ontwerpen en ben gepromoveerd. Voor mij moet het ontwerpproces kloppen. De studenten hebben in het eerste jaar drie projecten en elke keer een andere projectdocent. Dit zorgt ervoor dat studenten uitgebreid in aanraking komen met verschillende aspecten van ontwerpen. Dit zorgt voor een eclectische mix.’
Projectdocenten (werktuigbouwkundig werkdocenten) worden ingezet voor de eerstejaars ontwerpprojecten van de bachelor Werktuigbouwkunde. Deze manier van onderwijs geven komt uit de koker van Regine Vroom, docent bij de afdeling Precision & Microsystems Engineering (PME) van de faculteit ME.
In totaal zijn er drie ontwerpprojecten. Het eerste project start relatief eenvoudig met beperkingen ten aanzien van te gebruiken materiaal en vervaardigingswijze. Dit jaar was dat bijvoorbeeld een knikkerbaan. Het tweede project is meestal met assen, wielen en een aandrijving. Het is vaak een autootje geweest. De derde is de jaarlijks wisselende opdracht van de ontwerpwedstrijd, waarbij kennis van het afgelopen jaar samenkomt.
Een projectdocent begeleidt 8 groepjes van 5 tot 7 studenten gedurende een dagdeel in de week. Dit betekent 20-35 minuten projecttafeltijd per groepje, waarbij studenten alle vragen kunnen stellen waar ze die week tegenaan gelopen zijn. Voordat de docenten aan de slag gaan met de studenten, is er altijd een teamvergadering met de docenten, waarin veel waardevolle informatie wordt uitgewisseld.
Aanstekelijke passie
De projectdocenten genieten van het enthousiasme van de studenten. Gillian: ‘Het geeft veel voldoening, studenten verrassen je iedere keer weer met een nieuw idee, je ziet nooit dezelfde uitwerking.’
Werner is nu voor het tweede jaar projectdocent: ‘Ik geniet ervan om samen met 800 eerstejaars, vakidioten, die nog nul ervaring hebben met techniek als een ingenieursteam te werken. Dan sta je voor een whiteboard en ga je even los met ideeën. Soms komen ze zelfs met een beter idee. Dat is wat je wilt, je wilt ze prikkelen. Zo leer ik zelf ook elke keer vakinhoudelijk bij, het is voor mij een manier om mijn kennis weer te verversen.’
Projectteam gouden ingrediënt
Werner: ‘Het overleg is ook altijd heel leuk met alle projectdocenten. We wisselen allerlei tips uit. Van vragen over tandwielen, algemene gevallen tot hoe ga je om gaat met mensen die de helft van de tijd niet aanwezig zijn. Je leert van andere docenten over maakbaarheid en praktische ervaringen uit het bedrijfsleven. Het is een waardevolle toevoeging om iemand erbij te hebben die er anders tegenaan kijkt.’
Gillian: ‘Wat betreft het projectonderwijs, ben ik erg trots als je ziet hoe wij als team deze persoonlijke benadering doen, met deze aantallen studenten, waarbij een groepje van zes studenten gewoon een half uur directe aandacht krijgt. Het vergt veel planning, voor het rooster, instrumentmakerij, wie mag wanneer produceren. Het staat of valt bij het team. En het team staat er altijd. Missen we gereedschap, dan springt er iemand in de auto naar de Gamma. Het team heeft een gevarieerde achtergrond en dat werkt echt heel goed. Het is een warm bad!’