Hybride testduin om afslag tijdens storm te meten

Vorige week verrees een honderd-meter-lang testduin aan de kust bij Monster. Een hybride duin, bestaande uit combinaties van zand en harde elementen. Onderzoekers van de TU Delft monitoren hoe verschillende configuraties eroderen onder de gure weersomstandigheden. Hiermee kunnen hybride dijk-duinconstructies in de toekomst efficiënter en veiliger ontworpen worden. 

“We weten niet hoe lang de opstelling precies zal staan. We verwachten dat het duin, dat dichtbij de kustlijn ligt, de komende twee tot drie maanden volledig zal vervagen”, voorspelt Daan Poppema, postdoc Hydraulic Engineering. Met waterbouwbedrijven Van den Herik en Boskalis werden duizenden kubieke meters zand verplaatst voor de constructie van het testduin. Deze week wordt de laatste hand gelegd aan het installeren van de meetinstrumenten, en dan is het wachten op de elementen van de natuur.  

Het beste van twee werelden

De Nederlandse kust wordt traditioneel beschermd door zandige duinen en harde dijken. Steeds vaker wordt de kust beschermt met hybride duinen, zoals de dijk-in-duin-constructies in Noordwijk, Katwijk en Groede. Het idee is om het beste van twee werelden te combineren: duinen passen bij het natuurlijke karakter van de Nederlandse kust en helpen waardevolle natuur. Daarnaast kunnen duinen meegroeien met de zeespiegelstijging. Dijken bieden daarentegen een grotere erosiebestendigheid dan duinen.

Door interacties tussen zandige en harde elementen verloopt stormafslag anders bij hybride duinen dan bij zandduinen. Het Hybrid Dune veldexperiment is een unieke kans om dit proces beter te begrijpen. Het testduin bestaat uit vier verschillende doorsnedes: Een zandige duin; een dijk (zand met harde dijkhelling); een dijk-in-duin (dijkhelling onder het zand); en een kering-in-duin (een harde kern van containers in het duin).  

Meten bij storm 

Met dank aan collega’s en studenten Civiele Techniek, zijn de testduin en de kustlijn voorzien van een breed scala aan meetinstrumenten, vertelt Poppema: “We meten met sensoren de stroming van het water, de hoogte van de golven en erosie van het zand.” En als er storm op komst is komen de onderzoekers en studenten in actie. Dan worden met drones en LiDAR (laser) extra metingen verricht om de duinafslag in kaart te brengen. 

Klimaatadaptatie 

Het duin ligt dichtbij de hoogwaterlijn. Hierdoor is het mogelijk om al komend jaar iets te zeggen over de effecten van extreme weersomstandigheden. “We willen niet tien jaar wachten op die ene extreme storm, op deze zorgvuldig gekozen locatie leggen we het duin dus bewust kwetsbaar neer.” De zeespiegelstijging en weersextremen maken de urgentie alleen maar groter om te werken aan nieuwe technische en natuurlijke oplossingen voor klimaatadaptieve kusten en rivieren.