Paul Breedveld beste docent van 2021 - 2022

“Het begint met de vonk”

Het succes achter zijn manier van lesgeven is enthousiasme; Paul Breedveld heeft ontzettend veel plezier in het geven van het vak. Samen met een aantal collega’s heeft hij een aantal jaar geleden het vak opgericht met als doel om studenten beter te leren ontwerpen, door te kijken naar vernuftige bestaande ontwerpen en daar de werking van te leren begrijpen. Veel machines zijn als een poldermodel waarin bijna alle aspecten van de werktuigbouwkunde als in een wonderlijk geïntegreerd geheel verwerkt zijn. Het is de kunst om door die complexiteit heen te leren kijken om de essentie van de werking in te kunnen zien. Waar studenten van smullen zijn de verhalen dat de professor zelf ook met een schroevendraaier aan de slag gaat en dat het ook weleens fout gaat. Dat spreekt hen heel erg aan. “Ik ben eigenlijk ook student, alleen 30 jaar ouder” aldus Paul. In zijn visie begint het met de vonk en als je mensen daarmee enthousiasmeert dan gaan ze vanzelf leren. Het belangrijkste is het overbrengen van de vonk en pas een stuk verderop komt de kennisoverdracht zelf.

BSA helpt om keuzes te maken

Op de vraag of Paul de studenten heeft zien veranderen antwoordt hij: “de studenten zelf zijn niet veranderd, ze hebben dezelfde motivatie en drive als 10 a 15 jaar geleden. Wat wel veranderd is, is dat je nu bijna alles op internet kan vinden. Vroeger was het makkelijker om zelf na te denken want anders moest je helemaal naar de bibliotheek lopen”.

Jaren geleden had je nog de “langstudeerder”; sinds de “harde knip” en “BSA” is dit bijna niet meer mogelijk. Dit legt natuurlijk meer druk op de studenten maar aan de andere kant is het ook beschermend want het dwingt de student om keuzes te maken en niet te blijven hangen in een studie die eigenlijk te ingewikkeld is. Eigenlijk vindt Paul dat het daardoor toch beter is geworden.

Loopbaan

Op de vraag hoe zijn loopbaan verliep is hij duidelijk “ik ben hier in 1987 komen studeren en eigenlijk nooit meer weggegaan”. Paul is begonnen als student werktuigbouwkunde; een studie waarvan destijds het eerste collegejaar zo saai was, met maandenlange vakken over klinknagels en bouten, dat hij overwogen heeft ermee te stoppen. Pas in het tweede jaar kreeg hij eindelijk een vak over “hoe een CD speler werkt, met zeer interessante mechatronische designs. Daar kwam hij voor, toen werd hij enthousiast. Daarna heeft hij zijn PhD en Postdoc gedaan bij 3mE en is verder doorgegroeid tot hoogleraar.

De hoofdreden dat hij is blijven hangen bij 3mE is dat zijn groep veel bijzondere medische instrumenten ontwikkelt, geïnspireerd door slimme oplossingen in de natuur. Hij heeft bij de DEMO centrale werkplaats van de TU Delft twee ervaren instrumentmakers die alleen voor zijn groep fulltime werken. De meest kleine en ingewikkelde onderdelen kunnen hier zelf gemaakt en geassembleerd worden, waardoor we in teams van onderzoekers en instrumentmakers echt cutting edge technologie kunnen maken. Er zijn maar weinig universiteiten die deze faciliteiten hebben. “Als je een mechanical design groep hebt wil je eigenlijk nergens anders heen”.