In Memoriam: Prof.dr.ir. Herman van Bekkum (1932 – 2020)
Met droefheid moet ik je mededelen dat op 30 november 2020 onze zeer gewaardeerde emeritus hoogleraar Herman van Bekkum is overleden.
Herman van Bekkum was van 1975-1976 Rector Magnificus van de Technische Universiteit Delft. In de periode van 1955-1998 was hij werkzaam voor de TU Delft. Daarbinnen heeft hij een korte periode bij Shell gewerkt, tussen 1959 en 1961, maar koos uiteindelijk toch definitief en met veel succes voor de TU Delft. Na zijn emeritaat in 1998 is hij nog vele jaren actief gebleven voor onze faculteit, zowel binnen Chemical Engineering als de katalysegemeenschap. Hij betekende veel voor de universiteit, in het bijzonder voor de faculteit Technische Natuurwetenschappen.
Herman van Bekkum was een veelzijdig chemicus met een grenzeloze werklust. Hij heeft belangrijke wetenschappelijke bijdragen geleverd vooral met betrekking tot katalytische toepassingen van zeolieten en geordende mesopore materialen en non-food toepassingen van suikers. Daarnaast heeft hij door zijn aanstekelijke enthousiasme bij zijn medewerkers en studenten zijn liefde voor de organische chemie overgebracht en heeft hij hen tot grote prestaties weten te brengen. Terecht is hij daarvoor in 1996 beloond met de TU Delft Leermeesterprijs.
Herman van Bekkum heeft altijd samenwerking met de industrie nagestreefd en hij slaagde erin om veel fondsen te verwerven en kon daarmee zijn grote creativiteit en nieuwsgierigheid bevredigen. Hij heeft diverse bestuurlijke functies verricht binnen en buiten de TU Delft. Binnen de TU Delft was hij Rector Magnificus van 1975-1976, en buiten de TU Delft vervulde hij rollen als voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging (KNCV), en sinds 1995 was hij lid van de KNAW, een belangrijke wetenschappelijke onderscheiding. In 1980 werd hij benoemd tot erelid van de studievereniging het Technologisch Gezelschap (TG).
Zijn unieke persoonlijkheid werd gekenmerkt door enthousiasme, grote betrokkenheid, efficiëntie in een soms chaotische omgeving, en een enorme snelheid van bewegen en denken. Medewerkers van TNW hadden soms letterlijk moeite om hem bij te houden in de wandelgangen. Ook wist hij altijd feilloos in zijn volle werkkamer de juiste documenten terug te vinden.
Herman van Bekkum zal altijd in onze herinnering blijven en iedereen op de faculteit die het genoegen had hem te ontmoeten en met hem samen te werken koesteren die ervaring. Wij wensen zijn familie veel sterkte toe bij dit grote verlies.
Paulien Herder,
Afdelingsvoorzitter ChemE
