Zoë Robaey genomineerd als Wetenschapstalent 2019
Elk jaar houdt de Nederlandse versie van het populairwetenschappelijke tijdschrift New Scientist een verkiezing om te bepalen wie zich het wetenschapstalent van het jaar mag noemen. Dit jaar is bio-ethicus Zoë Robaey één van de genomineerden. Ze is postdoc bij de groep Biotechnology and Society van de onderzoeksafdeling Biotechnology en doet onderzoek op het snijvlak van ethiek en biotechnologie.
Technologie levert vaak een oplossing voor onze problemen, maar veroorzaakt tegelijkertijd ook nieuwe onzekerheden. Wat zijn voor het milieu en de maatschappij de gevolgen van nieuwe biotechnologie, zoals gene drive om malaria te bestrijden? Of van GGO-zaden in de landbouw? Of van het produceren van biobrandstoffen? Vragen zoals dit leiden vaak tot gepolariseerde posities: je bent voor of je bent tegen.
Goede aanpak
Zoe Robaey wil deze polarisatie de wereld uit helpen. Ze onderzoekt manieren om met alle betrokken partijen samen te bepalen wat een goede aanpak is als het gaat om de introductie van nieuwe technologie. Robaey werkt bij de onderzoeksgroep Biotechnology & Society, die als doel heeft om de maatschappelijke- en duurzaamheidsaspecten van biotechnologische oplossingen te begrijpen en te vertalen naar verantwoordelijke, duurzame innovaties. Communicatie en ethiek spelen daarbij een cruciale rol.
Voor Zoë betekent dit veelal dat ze op pad gaat om met mensen te praten. In november van vorig jaar was ze bijvoorbeeld een maand lang tussen de maisboeren in Iowa (VS) te vinden, om met hen te praten over hoe ze te werk gaan. Met het afval dat zij produceren, de bladeren en de kern van de maiskolven, zou je biobrandstof kunnen maken. Het probleem is dat de discussie over biobrandstoffen enorm gepolariseerd is. “Ik probeer de nuance in de discussie aan te brengen”, aldus Robaey.
Meer begrip
Hoe ze dat doet? “Door middel van interviews, observaties en workshops leer ik begrijpen wat mensen waarderen en welke praktijken daaraan verbonden zijn”, vervolgt Robaey. “Ik begrijp daardoor hoe verschillende mensen hun verantwoordelijkheid voor duurzaamheid zien. Door dit met veel verschillende mensen te doen, ontstaat er meer begrip over wat belangrijk is en hoe we technologie vorm kunnen geven die beter aansluit bij de doelen van de samenleving. In het geval van de maisboeren bleken er bijvoorbeeld uitdagingen te zijn die verband houden met de oogst. Die uitdagingen kunnen worden aangepakt door andere machines te gebruiken en door betere financiële steun voor de boeren.”
Zoë Robaey doet niet alleen onderzoek, maar mengt zich ook in het publieke debat. Zo was ze panellid bij een van de afleveringen van programmareeks De Hongerige Stad in Pakhuis de Zwijger, die mensen een nieuwe kijk probeerde te geven op de rol van biotechnologie in voedselproductie, en sprak ze bij het Brainwash Festival over biotechnologie en verantwoordelijkheid.
Stemmen op Zoë Robaey? Dat kan tot en met maandag 6 mei op de site van New Scientist.
