Archief

Een eenvoudige kaliumoplossing kan de efficiëntie van de volgende generatie zonnecellen verhogen door ze in staat te stellen meer zonlicht om te zetten in elektriciteit.

Mark van Loosdrecht (TU Delft en Bruce Rittmann (Arizona State University) zijn de winnaars van de 2018 Stockholm Water Prize vanwege hun revolutionaire werk aan het verbeteren van (afval)waterbehandeling. Dit is vandaag in Stockholm bekend gemaakt tijdens de Wereldwaterdag. Hun vooruitstrevende onderzoek naar microbiologische processen en de daaruit voortvloeiende innovaties hebben geleid tot vermindering van kosten en energieverbruik in afvalwaterbehandeling, maar ook tot het terugwinnen van stoffen daaruit.

Onderzoekers van de TU Delft en Rijksmuseum Boerhaave hebben een eeuwenoud raadsel rond de microscopen van Antoni van Leeuwenhoek opgelost.

Ondanks de recente groei is er nog steeds veel ruimte voor kostenreductie in windenergie. Dat stelt prof.dr. Simon Watson in zijn intreerede aan de TU Delft op vrijdag 2 maart.

Dr. ir. Marnix Wagemaker heeft een Vici-beurs van NWO in de wacht gesleept. Hij krijgt deze beurs van 1,5 miljoen euro, met daarbovenop 250.000 euro van betrokken bedrijven, om onderzoek te doen naar de werking van batterijen. Wagemaker wil onder meer achterhalen waarom de bereikte opslagcapaciteit van de huidige generatie batterijen achterblijft bij de capaciteit die theoretisch haalbaar moet zijn.

Wetenschappers van het Kavli Instituut van de TU Delft en EMBL Heidelberg hebben dit gefilmd hoe een enkel eiwitcomplex, condensin genaamd, een lus trekt in het DNA binnenin een cel. Ze beslechten daarmee een decennialang debat in de biologie.

Quantum technologie maakt grote sprongen vooruit. Nu wetenschappers enkele qubits met grote betrouwbaarheid controleren mag het wel wat meer op een echte computer gaan lijken. Bruikbare quantum chips vereisen programmeerbaarheid: de mogelijkheid om een zelfgekozen berekening uit te voeren. Wetenschappers van QuTech in Delft realiseerden nu een programmeerbare twee-qubit quantum processor in silicium en voerden daarmee twee quantum algoritmes uit. Ze publiceren hun werk in het tijdschrift Nature.

Het nieuwe katalyselab is nog in aanbouw, maar een paar collega's konden er afgelopen maandag al wel in rondlopen. In 3D virtual reality wel te verstaan. Leuk en erg nuttig, zo bleek!

De ontdekking van Crispr-Cas9 is voor de medische wetenschap van grote waarde geweest. Het heeft gene editing vele malen eenvoudiger gemaakt, en gaat er mogelijk zelfs voor zorgen dat we in de nabije toekomst erfelijke ziekten uit onze genen kunnen wissen. Met Crispr-Cas9 zijn we in staat om DNA in een cel open te knippen om gemuteerde genen te repareren, of om nieuwe stukken DNA op de geopende plek te plakken. In eerste instantie leek het systeem extreem nauwkeurig te zijn. Maar inmiddels is duidelijk dat Cas9 soms ook knipt in DNA-sequenties die lijken op de sequentie waar het eiwit naar op zoek is. Wetenschappers van de TU Delft hebben een model ontwikkeld dat verklaart waarom Cas9 de ene DNA-sequentie kapot knipt en de andere met rust laat.